#205

Vrijdag ongeveer gelijktijdig met dat Tom en ik klaar waren met werken, kwamen Tom’s ouders aan in Broby. Eindelijk zagen we ze weer in het echt. Eindelijk konden wij ook het huis laten zien waar we een jaar geleden naartoe waren verhuisd en waar we zoveel over hadden verteld. Naast het huis hadden we natuurlijk ook een huwelijk achter de rug in de tijd dat we elkaar niet hebben gezien, dus genoeg om over te praten.

#205

De rest van het weekend hebben we ook wat van de omgeving laten zien en heeft Tom eindelijk buiten kunnen zitten met gezelschap -want ik kom daar nauwelijks, principedingetje-. Eigenlijk is een weekend dan veel te snel voorbij, maar gezien de toestand in Nederland was het maar goed dat ze toch zo snel konden komen.

Deze week komen mijn ouders ook naar Zweden, maar die blijven eerst nog een weekendje in Göteborg hangen. Wij werken nu nog een paar dagen door en morgen zullen we wel een zekere verjaardag vieren. Waarschijnlijk in de kelder, want het wordt hier 30 graden en op je verjaardag mag je zelf bepalen wat je doet.

#111

#111
Opgestaan, plaats vergaan

Het begint hier al aardig af te koelen. Overdag is het nog maar tussen de 11 en 15 graden. De bergen hout die we afgelopen lente hebben versleept, komen steeds vaker van pas.

Milla is ook blij met deze tijd van het jaar en pikte mijn plek al in voor ik überhaupt kon gaan zitten.

Het idee dat september ten einde loopt en mijn volgende weeksamenvatting in oktober geschreven gaat worden, is natuurlijk te gek voor woorden. Maar zo gaat dat en heel veel geeft het ook niet, want in oktober heb ik een paar dagen extra vrij en kan ik hopelijk wat meer tekenen, uitrusten en staren in het vuur.

#106

Het idee was om mijn Zweedse weken samen te vatten, maar dit is even een Nederlandse week tussendoor.

Sommigen zouden het vakantie noemen, anderen gewoon niet. We hebben gedanst op een bruiloft, gekletst met vrienden en familie, tussendoor een heel erg plat rondje gerend en gerelaxed in een sauna.

Nu reizen we nog een stukje met de trein en morgen hebben we nog een hele dag in Nederland voor we terugvliegen. Tot volgende week!

#94

Een bericht uit de auto, is weer eens wat anders. Wij zijn op weg naar huis na een bezoekje aan Lund.

Afgelopen weekend hebben we ook Alvesta en Hässleholm gezien. De ene om m’n zusje op te halen van de trein en de andere om haar weer weg te brengen. Tussendoor hebben we alle Ik Vertreks van afgelopen maanden bekeken, dus wij zijn weer goed op de hoogte van alle ellende en naïviteit in de wereld.

Maar ondanks dat er heel veel tijd ging zitten in het terugkijken, zijn Tom en ik ook nog naar Markaryd geweest om mee te doen met de England Runt hardloopwedstrijd. Ik rende samen met een vriendin de 5 kilometer en daarna konden wij even op adem komen, omdat Tom de 10 kilometer aan het rennen was. Uiteraard was vrijwel iedereen sneller dan ik, maar voor een eerste wedstrijdje rennen in drukte was het een prima ervaring. En onder 32 minuten na twee weken verkoudheid is ook niet zo slecht natuurlijk. Misschien doe ik in september wel weer mee in Älmhult.

Nu hebben we nog 82 kilometer te gaan tot thuis. Tot zover deze live verslaggeving uit de auto.

#82

Ook al was dit week 82 in Zweden, dit bericht typ ik vanuit Nederland.

Afgelopen zondag ben ik vanaf Växjö naar Amsterdam gevlogen, een prima verbinding die ik iedereen aan kan raden. Vanuit Amsterdam treinde ik naar Groningen waar ik voor mijn gevoel dagen ben geweest, maar het was er eigenlijk maar één. Maar ik heb Tom weer gezien, lekker gegeten met zijn ouders, gerelaxed in de sauna, bijgekletst met vriendinnen, mijn haar laten knippen en nieuw tekenpapier gekocht. En inmiddels ben ik met mijn ouders weer naar het Zuiden gereden.

Wat mij tot nu toe vooral opvalt is het groene gras. Ik heb al zeker een half jaar geen groen gras meer gezien?! De hoeveelheid auto’s, fietsen en huizen zijn ook vrij opvallend. En de vele paaseitjes! Die ga ik allemaal mee terug slepen vrijdag. Maar eerst nog even tijd voor familie.

#64

De beste tijd is weer ingegaan! En hij begon hier zondag ook in stijl met de eerste sneeuwvlokjes.
IMG_20181028_075905Behalve het ingaan van de wintertijd is er hier niet veel gebeurd. De maand november komt snel dichterbij en hoewel dat eigenlijk ook één van mijn lievelingsmaanden is, kijk ik er nu helemaal niet naar uit. Tom vertrekt donderdag weer naar Nederland en dat is niet leuk.

#57

Oslo! Wat een fantastische stad. Het eerste wat ons opviel toen we Oslo naderden, was de hoeveelheid Tesla’s (en BMW i3’s) op de weg. We begonnen enthousiast aan een wedstrijdje Tesla’s (en BMW i3’s) tellen, maar dat bleek de grootste vergissing van de hele vakantie. Het blijkt dat elektrische auto’s dik gesubsidieerd worden in Noorwegen dus vrijwel elke tweede auto was een Tesla (of BMW i3, meestal reden ze in duo’s, in feite zag je dus alleen maar deze twee auto’s). De wedstrijd nam om die reden al snel hysterische vormen aan. De grootste grap was dat er voor ons Airbnb adresje óók een Tesla én BMW i3 stond. Maar genoeg over auto’s, want naast superdure auto’s verbleven we ook in een superdure wijk van Oslo.
Superduur uitzichtMet dit superdure uitzicht op de Oslo Fjord. Over dat paadje rechts hebben we eerst een wandeling gemaakt.
Superdure zonsondergangOm te genieten van een superdure zonsondergang.
De volgende dag gingen we op pad in de regio en kwamen we bij Baerums Verk uit.
Superdure watervalDaar was deze superdure waterval.
Superdure fikaMaar ook een superdure fika. Ik heb de hele zomer al zin gehad in worteltaart en het was het waard.
Superdure meubelzaakOok was er een superdure meubelzaak, waar ik alvast wat superdure meubels heb uitgekozen voor mijn toekomstige huis. In principe hadden ze de hele winkel wel voor me mogen inpakken, maar dat is wellicht wat voorbarig aangezien ik voorlopig nergens anders heen ga.Superdure schansDe volgende stop was een bezoekje aan deze superdure schans. Het was fantastisch om dit ding eens in het echt te zien, maar wat ik me op bovenstaande foto nog niet eens realiseerde..
Superdure biathlonDe superdure biathlonbaan van Oslo ligt natuurlijk naast de schans! Eén van de hoogtepunten van de reis was toch wel de wandeling over deze baan❤
Nadat we vervolgens in een bizarre file terechtkwamen op 500m van het voetbalstadion, hebben we de voetbalwedstrijd Noorwegen-Nederland nooit gezien. In plaats daarvan besloten we nog een keer naar de Holmenkollen te kijken.
Superduur parkMaar dan vanuit dit superdure (sculptuur-)park. Goed kijken, want de schans staat echt op deze foto.
Superdure musjesEen dag later gingen we met een superdure bus Oslo zelf in. Hier zijn Tom’s voeten heel groot, of de Noorse musjes heel klein. Ik weet het nog steeds niet.
We bezochten het Frammuseum en leerden een boel over de Noorse poolexpedities van vroeger. Maar als je dan de hele tijd op zo’n nagebouwd schip rondloopt, wil je toch wat meer.
Superdure rondvaarttochtDus we gingen op rondvaarttocht door de Oslo fjord! Superdure tocht natuurlijk.
Superdure huisjesMaar we kwamen wel langs supermooie plekken met superdure huisjes. We hebben twee uur op de boot gezeten en dat was allemaal heel strategisch in de namiddag gepland, want ik moest wakker blijven en niet te moe worden.
De reden om naar Oslo te gaan, speelde zich namelijk op woensdagavond af. In een superduur Noors café.
Superduur concertHawksley Workman❤❤❤ Ik heb hem in al die 15 jaar dat ik hem volg niet heel vaak gezien helaas, maar het was het wachten en de superdure reis meer dan waard.

Veckosummering #11

Meer
Aan week 11 in Zweden is inmiddels ook weer een einde gekomen. De herfst is al langzaam over aan het gaan in de winter. Want ja, zo snel gaat dat. De komende week wordt het op sommige dagen al niet warmer meer dan 5. Aangezien ik alles onder de 10 alleen maar toejuich, kan ik mijn geluk niet op. Het wordt tijd om mijn vinröda regenjas aan de tijdelijke wilgen te hangen en verder te leven in mijn blåa winterjas.

Afgelopen donderdag ben ik op z’n Zweeds gaan fika’en na mijn werk, wat supergezellig was. Of mysig. Alleen sluit vrijwel alles in Älmhult rond 18u, want waarom ook niet?! Gelukkig probeert IKEA met man en macht om Älmhult in leven te houden en dus was Aktivitetshuset (een activiteitshuis speciaal voor IKEA-medewerkers) tot laat genoeg geopend.

In datzelfde huis ben ik zaterdagochtend een stukje gaan roeien en crosstraineren. En als ik de loopband op tijd had gereserveerd, was ik daar zondag ook gaan hardlopen. Maar omdat ik om 9.15u wilde rennen en niet pas om 10u, ben ik maar door de stromende regen een rondje gaan ehh.. watertrappelen.

Diezelfde dag besloot ik mijn avondeten ’s middags op te eten, omdat ik doordeweeks ook alleen warm eet tijdens de lunchpauze. In principe een goed idee, behalve dat ik me om half twee afvroeg waarom het nog zo licht was en of ik al naar bed kon. Ik had mijn avondeten immers al op, toch?

 

8 september 2017 • Eerste maand overleefd

Vandaag woon ik precies één maand in Zweden. Soms voelt het ook als een maand, soms lijkt het alsof ik nooit ergens anders heb gewoond en vaak denk ik dat ik hier nog niet langer dan één dag kan zijn geweest.

Gisteren heb ik eindelijk een Zweedse bankrekening geopend, zodat ik ook geld kan krijgen voor al dat ‘werk’ wat ik afgelopen week heb verzet. Het zijn dit soort dingen waardoor ik me nog heel erg nieuw voel in dit land. En ‘even’ boodschappen halen bijvoorbeeld, daar kan ik gerust een uur over doen omdat ik langs elk gangpad loop om te kijken wat er allemaal te koop is (en wat het kost). Fascinerend is het. Tot nu toe mis ik mijn voorgesneden groentes nog niet, maar dat is wel het enige product waarvan ik vermoed dat ik het wellicht ooit zou kunnen gaan missen.

Mijn ochtendroutine is na een enkel weekje al zo gewoon geworden, dat ik wat dat betreft ook al een jaar in mijn Zweedse huisje zou kunnen wonen. En mijn fiets heeft tot nu toe elke dag op dezelfde plek in de fietsenstalling gestaan. Omdat het kan (en omdat ik een gewoontemens ben). Zie dat in Nederland maar eens voor elkaar te krijgen. En hoewel ik weet waar mijn laptop en ik moeten zitten op mijn werk, kom ik nog niet echt verder dan outlook en skype. Opstarten dan. Want de mailtjes waarmee mijn inbox elke dag overspoeld wordt, zijn een soort abracadabra met zelden een herkenbaar onderwerp. (Maar dat is ook heeeelemaaaal niet eeeeeerg, ruuuuuustig aan, ta det luuuuuungt, etc.)

Ik heb inmiddels wel ontdekt dat ik wat voorbarig ben geweest met het weggooien (in een textielcontainer, geen paniek) van mijn Nederlandse tussenjas. Die ik overigens in Nederland gerust de hele winter droeg. Ik heb nu al erg veel behoefte aan een tussenjas, maar die heb ik dus niet. En de enige mooie (vinröd, wind- en waterdicht en milieuvriendelijk ) die ik heb gevonden, is bijna overal uitverkocht. Dichtstbijzijnde winkel met voorraad: 400 km verderop. Ehm ja, zó Zweeds ben ik toch nog niet. Dat ik dat een OK afstand vind om een tussenjas te kopen.

Veckosummering #4

Een echte samenvatting deze keer.

Dinsdag 29 augustus – Na mijn ontbijt ben ik samen met mijn auto naar Motala gereden. Ik heb nog nooit meer dan 200km aan één stuk gereden, maar deze 300km vlogen voorbij. Het was fantastisch. In Motala stond een lunch op me te wachten en later ben ik nog een rondje gaan rijden met mijn voormalig gastvader om te zien wat er in 13 jaar allemaal veranderd is (veel..) en alsof dat niet al genoeg activiteit voor één dag was, zijn we ’s avonds ook nog gaan midgetgolfen (minigolf in het Zweeds, klinkt toch wat vriendelijker)

Woensdag 30 augustus – Het plan was om na mijn ontbijt weer in de auto te stappen, maar ik kwam vast te zitten in een Japanse beeldpuzzel. Die. Moest. Af. Met een beetje hulp van mijn voormalig gastzus is dat gelukt en kon ik op weg. Al vrij snel zat ik te gillen in de auto, want er rende een ree de weg over en aangezien ik aan het rijden was, zijn dat 4 punten voor mij*. Omdat ik weer 300km zonder problemen had gereden, trakteerde ik mijzelf op een halloumiburger.

Donderdag 31 augustus – De laatste dag voor september, oftewel, de laatste dag voor ik weer aan het werk moet. Maar over deze dag heb ik al geschreven. Ik heb opgeruimd en hardgelopen en ben vroeg naar bed gegaan.

Vrijdag 1 september – Het is eindelijk september, de maand waar ik al 4 maanden op heb zitten wachten! Deels omdat september betekent dat de zomer zo goed als voorbij is en deels omdat ik met nieuw werk ga beginnen. Om 8.30u werd ik verwacht in het Kantoorshuis (Kontorshuset) en daar trof ik een paar Zweden, een paar Denen en een Noor, die nu eigenlijk een Zweed is, aan. Iedereen spreekt Zweeds, behalve de Finse trainer, dus de komende weken spreken we allemaal Engels. (Behalve in de pauzes, voor de verwarring)
De dag bestond verder vooral uit voorstellen en uitleg over de komende weken. De belangrijkste boodschap kwam hier op neer: ‘doe rustig aan, leer in je eigen tempo, we verwachten voorlopig toch niks van je’. Dat wordt nog een hele uitdaging.
Gelukkig hadden al mijn nieuwe collega’s afgelopen jaar heel hard gewerkt, want ze hadden hun doelstellingen gehaald en daarom was er taart. Prinsessentaart, één van mijn lievelings.
Om 15.30u werd ik weer naar huis gestuurd en ondanks dat we niks hadden gedaan, zat mijn hoofd vol. Bij thuiskomst ben ik daarom gelijk de deur weer uitgelopen en ben ik op zoek gegaan naar nieuwe stukjes Älmhult.

Zaterdag 2 september – Eindelijk weekend! Precies wat ik nodig had na één werkdag en acht vakantieweken. Vandaag had ik geen plannen, dus ik heb wat gemaild, gewassen, gepoetst, geboodschapt, gewandeld, gekookt en geskypt.

Zondag 3 september – Deze dag begon ik met een rondje hardlopen met Tom. Hij in Groningen, ik in Älmhult. Daarna ben ik nog naar de supermarkt gelopen, omdat ik gister de cacao was vergeten. En ik kan hier niet leven zonder cacao, dat snap je wel. Op mijn laptop was de hele middag F1 te zien en verder heb ik me vooral zitten verheugen op de eerste echte werkweek.

Maandag 4 september – Eiiiiiindelijijijijijk maandag! We krijgen een heleboel informatie naar onze hoofden geslingerd en ik ben -eenmaal thuis- maar vroeg naar bed gegaan. Zzz.

Dinsdag 5 september – Vandaag is het me gelukt na een lange werkdag (lees: leerdag) (die overigens om 16u eindigde, maar toch) een rondje te hardlopen! Maar toch ga ik vandaag ook weer vroeg naar bed. Ik verwacht dat dit voor de komende weken (maanden?) geldt, niks aan te doen.

*Tom en ik tellen verschillende dieren en dingen in Zweden en een ree is 2 punten. Maar als je rijdt, krijg je dubbele punten. Tom loopt nu wel een dikke achterstand op, omdat hij niet hier wilde blijven. Eigen schuld, denk ik dan.