Week 153 en verjaardag 34! Want verjaardagen gaan gewoon door ookal ben je druk met klussen en/of verhuizen. Speciaal voor de gelegenheid was zusje weer deze kant opgekomen.
Deels voor de taart
En deels om ons te helpen
Niet echt vrijwillig zoals je misschien kan zien, maar toch ook weer wel.
Tom en ik hebben ons afgelopen week vooral beziggehouden met de plafonds aan de ene kant en de vloeren aan de andere kant.
Samenwerkings
En dan ziet het voorlopige eindresultaat er zo uit:
Nieuwe muren, nieuw plafond, nieuwe vloer
Ik zeg voorlopig, want er moeten natuurlijk nog plintjes (golvsockel, taklist én foder) geplaatst worden, maar dat komt later wel. In deze kamers kunnen we in ieder geval wonen nu.
Alleen doen we dat nog niet, misschien volgende week. Dat zien we dan wel weer.
Voor we het over de hele afgelopen week hebben, moet ik nog even teruggaan naar vorige week dinsdag. Ik schrijf bijna altijd vooruit namelijk, dus meestal wordt de hele dinsdag niet meegenomen, maar dat kan echt niet in dit geval.
Dinsdag was namelijk een hele enerverende dag. Die begon al heel vroeg met een hysterische eekhoorn die bij ons wilde komen wonen ofzo?! En zichzelf bijna door onze hordeur ramde?! Maar Milla stond aan de andere kant van de hordeur te blazen en ik stond ernaast te gillen en die eekhoorn maar tegen de deur rammen. Heel bizar. Pas toen ik Tom erbij riep, rende ‘ie weg. Dus nu is het net of het nooit is gebeurd, maar Milla en ik weten wel beter en we hebben beide een eekhoorntrauma opgelopen voor de rest van ons leven.
Om het wildlife gehalte van die dag nog iets op te halen, zag ik diezelfde dag mijn eerste echte eland in het echt en in het wild. En dat na bijna drie jaar in Zweden te hebben gewoond. Tom had natuurlijk al in z’n derde maand in Zweden víer elanden gespot op één dag, maar goed. Verschil moet er zijn. Hij/zij liep trouwens gewoon hier in Killeberg rond, dat blijf ik dan toch wel het meest fascinerende vinden.
De rest van de week was vrij rustig wat betreft (on-)gedierte. We hebben ons voornamelijk in Broby beziggehouden met schilderen. En voor de verandering hebben we ook een kamer behangen.
De eerste pot äggvit is inmiddels op
Eerste muur gebehangen/begehangt/hoezegjedat?
Op bovenstaande foto zie je ook nog een ondervloer. Daar lag eerst nog een vloer overheen. Die hebben we eruit gesloopt, want ik ben allergisch voor teveel verschillende vloeren in één huis*. Het had een laminaatvloer geweest moeten zijn, maar nadat we met veel moeite het eerste ‘laminaat’ stukje eruit gesloopt hadden, bleek het parket te zijn geweest. OEPS.
Nu gaan we er echt laminaat in leggen. Dan klopt de makelaarsbrochure ook weer, wel zo prettig.
*De drie slaapkamers hadden alledrie een andere vloer, ten opzichte van elkaar en van de woonkamer/keuken. Waarom doen mensen dat?!
We hebben een kleur gekozen! Een basiskleur dan, want aan de rest ben ik gewoon totaal niet meer toegekomen. Maar de meeste muren gaan we met eiwit schilderen. Niet echt eiwit natuurlijk, maar zo heet het. Of eigenlijk ook niet, maar eischaalwit is te lang om elke keer te zeggen, dus we krijgen eiwit.
Hoekje schuren
Maar we zijn nog helemaal niet met eiwit aan het schilderen. Wel bijna gelukkig. Maar het is morgen (!) ookal juli (!), dus we zullen wel moeten. In juli moeten we namelijk verhuizen. Tussen al het schuren en spackelen door hebben we wel al af en toe spullen meeverhuisd naar Broby, maar al met al staat ons hele leven nog oningepakt in Killeberg.
Verder wil ik afgelopen week en dan met name de temperaturen van afgelopen week snel vergeten. Het is inmiddels meer dan 10 graden koeler hier, dus ik leef weer en we kunnen vanavond verder in huis.
En ik zal eens wat gaan inpakken hier.
En lichtelijk paniekeren over het feit dat mijn verjaardag al over twee weken is.
We hebben weer een badkamer! Of nouja, we hadden natuurlijk altijd al een badkamer in de kelder, maar nu hebben we er weer een bij op de begane grond.
Sneakpeak
Ondanks dat we hebben gekozen om de badkamer groter te laten maken, is ‘ie nog steeds zo klein dat er niet meer dan dit tegelijk op de foto kan. Maar. HEEL BLIJ MEE.
In de tussentijd hebben we ook met een week vertraging de verjaardag van zusje gevierd.
Het was..
..erg gezellig.
Maar ook gewoon heel handig. Terwijl ik aan het spackelen was en Tom aan het schuren, was Heleen aan het schilderen.
Let op: de foto is van onderaf gemaakt, dus Heleen is niet zo groot en de kamer niet zo klein hehe
Zo zijn we in één weekend weer veel meer opgeschoten dan eigenlijk mogelijk. Ik moet alleen wel heel snel een kleur gaan kiezen nu, want er moet naast grondverf toch ook echt nog normale verf op de muren komen. En dat moet af voor we het plafond en de vloeren kunnen fixen. Keuzestress dus. Maar we zien volgende week wel wat het is geworden.
Het tweede weekend met gipsplaten leverde beduidend minder spierpijn op. Het is bijna -maar toch niet helemaal- jammer dat we nu klaar zijn met die platen, nu mijn lichaam eraan gewend is.
Deze kamer is klaar voor de volgende stap
Maar niet getreurd, de volgende stap is nog veel vreselijker. Spackelen. Ik ben al dagen aan het spackelen en er is nog geen eind in zicht.
Laag één van weet niet hoeveel
Nou moet ik toegeven dat ik het spackelen, als we sommige hoeken naast deuren wegdenken, best leuk vind. Maar dan dat schuren en wéér spackelen. Wie verzint dat?!
Er zijn gelukkig ook dingen in huis waar wel een eind aan lijkt te komen.
Wow.
De badkamer wordt morgen afgemonteerd! Ik ben zó blij met onze tegelkeuze. En ik ben zó benieuwd hoe het geheel er uit gaat zien. Maar dat zal ik donderdag wel zien. Als ik weer verder ga spackelen/schuren/spackelen/schuren/etc.
Grasmaaien met de nieuwe grasmaaiert
Tot slot nog even iets anders. We hebben voor onze verjaardagen een prachtige grasmaaier gekregen van Toms ouders. Kijk nou, wat een plaatje!
Ik heb eergisteren een soortvan planning gemaakt voor de komende twee maanden. We zijn niet klaar in huis voor we verhuizen was mijn conclusie. En ik realiseer me nu dus ook dat ik de komende twee à drie maanden niks anders ga meemaken dan klussen in huis. Dus ik ga ook niks anders te schrijven hebben dan over klussen in huis. Dan weet je het vast.
We hebben ons afgelopen weekend beziggehouden met de muren. Al moesten we donderdag eerst in recordtijd een berg gipsplaten in een kar laden, naar Broby rijden en daar weer uitladen om de kar weer op tijd in te kunnen leveren. Ik had daar twee dagen later nog spierpijn van, maar daar had onze planning geen boodschap aan, want die gipsplaten moesten ook nog tegen de muur.
Eindresultaat van afgelopen zaterdag
Dat ging best aardig voor een eerste keer gipsplaten plaatsen ooit. Al heb ik nu dus nog stééds spierpijn van donderdag én zaterdag.
*anoniem*
Tom schroefde de platen vast en ik sneed en zaagde ze op maat. Daar had alleen niet iedereen evenveel vertrouwen in, want de ongelijke gaten voor de stopcontacten konden nóóit in een keer goed zijn, aldus een zeker iemand met een boormachine in de hand.
Perfectie
Maar het was wel goed natuurlijk. Nog één kamer te gaan met gipsplaten en dan kunnen ze gespackeld en geschilderd worden. En daarna hoeven er alleen nog maar plafondpanelen en een vloertje in. En dán moet de rest van de woning nog opgeknapt worden.. Terwijl we toch echt een zogoedalsklaar huis hadden gekocht.
We hebben een huis! En we hebben afgelopen dagen maar gelijk een boel gesloopt, want dat is toch wel het leuke van een eigen huis. Dat je gewoon alles kan slopen en er iets veels mooiers van kan maken uiteindelijk.
De nieuwe werkkamer in oude stijl
Wij hebben ons vooral bezig gehouden met het verwijderen van lelijke plinten, een lelijke inbouwkast, lelijke vloeren en lelijk behang.
De nieuwe logeerkamer in oude stijl
Lievelingssloopfoto tot nu toe
We hebben bij de koop van onze woning drie boogjes gekregen met gruwelijke omlijsting. Die gaan dus weg. De boogjes mogen misschien ofmisschienookniet blijven, maar die omlijsting moest gewoon weg.
Er was eens… een badkamer
En terwijl wij ons bezig hielden met wat behang en plinten, hebben de professionals een hele badkamer inclusief muur verwijderd. Verschil moet er zijn.
Maar we zijn inmiddels ook een nieuwe maand in gegaan. Juno, zoals dat tegenwoordig heet in Nederland? Hier was het gisteren gewoon 1 juni en omdat dat Toms verjaardag is, hebben we een uitstapje naar zee gemaakt.
Bij Åhus
Dit is straks maar 40 minuten rijden van huis, een heus zandstrand.
We komen steeds dichterbij de dag dat wij de sleutels krijgen van ons nieuwe huis, maar eerst was het nog hemelvaart. Aangezien reizen met de trein zeer wordt afgeraden, maar de gemiddelde Zweed waarschijnlijk alsnog hoestend en proestend dat ding in gaat, ben ik donderdag naar Göteborg gereden om mijn zusje op te halen voor een weekendje Skåne.
Via de zee naar Skåne
Göteborg ligt niet echt om de hoek, dus ik zat de hele donderdag in de auto. En eigenlijk vrijdag ook, omdat we toen pakketjes moesten halen in een andere stad hier veel te ver vandaan. Er stonden zogenaamd geen duidelijke adressen op de pakketjes. Of de Zweedse post heeft er gewoon allemaal geen zin meer in.
De hele zaterdag hebben we vervolgens op traditionele wijze op de bank doorgebracht. Het is ons gelukt om het hele seizoen 4 van de Belgische Mol erdoorheen te jagen. Prachtige tv. Maar we moesten ook wel uitrusten, want zondag zaten we weer de hele dag in de auto om zusje weer terug te brengen naar Göteborg.
De rapsvelden zijn momenteel geler dan geel
Gelukkig reed Tom ook mee zondag, dus kon ik nog iets meer genieten van de rapsvelden. De vier vrije dagen zijn voorbij gevlogen. Op naar de volgende vier vrije dagen!
Ik had vanmiddag een gesprek met een collega over vorige week dinsdag. En of we toen werkten. En zo ja, hoe laat dan. En met wie. We wisten het allebei niet meer. Volgens ons rooster waren we allebei aanwezig en een andere collega zag dat hij vorige week dinsdag een mail had verstuurd, dus hij was sowieso aanwezig. Maar ook daar hadden we geen herinnering meer aan.
En zo gaat dat met elke dag van elke week en elke maand. Ze vloeien in elkaar over alsof er niks aan de hand is. Terwijl er om ons heen natuurlijk heel veel aan de hand is. Maar als je in Killeberg woont en in Glimåkra werkt, krijg je maar weinig mee van de rest van de buitenwereld heb ik gemerkt. De nieuwsberichten uit Nederland over al dan wel of niet verplichte mondkapjes zijn totaal niet te plaatsen in de wereld waarin wij leven.
Toch reden we afgelopen weekend ook naar IKEA en zijn we bij de parkeerplaats omgekeerd omdat er naar ons idee iets teveel auto’s stonden. Dat dan weer wel.
Trouwens, ik wilde eigenlijk iets schrijven over de mintgroene bomen die we hier op onze wandelingen tegenkomen, maar ik heb geen foto’s, dus dan maar niet. Want zeg nou zelf, mintgroen.. Dat is erg ongeloofwaardig zonder foto’s en toch is het zo.
Weer een week verder in mei en een week dichter bij ons nieuwe huis. Afgelopen week heb ik voor het eerst halve dagen gewerkt, op kantoor. De hele dagen vlogen al voorbij de afgelopen maanden, maar met deze halve dagen gaat het helemaal nergens over. En ik krijg ook helemaal niks gedaan voor mijn gevoel, maar dat schijnt te wennen.
Mijn vrije tijd ben ik vooral bezig met het uitzoeken van ALLES omtrent ons huis. Tussendoor probeer ik een beetje energie te sparen voor de weken dat ik al diezelfde vrije tijd tussen verf en kwasten door ga brengen. Ik ben nog niet helemaal uit over alle NCS 0500-N’s, NCS 1000-N’s en NCS 0502-Y’s als basis, dus ik vergelijk vrolijk verder de komende twee weken.
Een potentiële nieuwe badkamertegel hebben we afgelopen weekend wel gevonden. Precies, maar dan ook echt exact, de tegel die ik in mijn hoofd had, dus wat een geluk dat die ook in werkelijkheid bestaat. Ik kan me zoektochten naar o.a. schoenen herinneren die jaren in beslag hebben genomen, dus ik wil eigenlijk nu al een berg van die tegels gaan kopen voor de zekerheid. Maar ik hou me in. Nog twee weken en twee dagen.
