Huisdingen – Lisa's wonderlijkere wereld van Lisa

#195

We naderen mijn 200e week in Zweden. Mei is het inmiddels al. Mei. Wat is er gebeurd met januari tot en met april? Mei is doorgaans niet mijn lievelingsmaand, nog meer dan april lijkt er geen houden aan de lente en de lente betekent bijna zomer en de zomer zal wel weer veel te warm worden om überhaupt een leven te hebben naast overleven. Maar goed, we zijn wel weer een hele zaterdag in de kelder bezig geweest en die kelder zou wel eens mijn redding kunnen betekenen. Het is daar koel, koud zelfs nu. We hebben zondag Formule 1 in de tv-kamer in de kelder gekeken en ik had het met drie laagjes kleding, twee paar sokken en een wollen deken nog steeds koud. Maar dat zou wel eens heel prettig kunnen zijn over een maand of twee.

In ieder geval.

We zijn echt heel ver gekomen op een dag. Nog een dag, of een halve, schilderen en de kelder is wit.

Even iets anders nog, voor de Zweedse kijkers en de mensen met VPN onder ons. Dit weekend zond SVT een concert van Loney Dear uit en die kan je nog een half jaar bekijken: https://www.svtplay.se/video/30804402/loney-dear-unplugged-pa-atlantis
Wij hebben het concert inmiddels al twee keer gezien en ik denk dat we nog minstens 10 keer kijken voor het offline gehaald wordt. Het is onbeschrijflijk mooi. Maar we hadden ook niet voor niks een Loney Dear liedje voor in de kerk gekozen afgelopen 21 maart.

#170

Die hele schemaplanning waar ik het vorige week over had, kan de prullenbak in. WANT WE ZIJN KLAAR.

Voor nu dan.

De planning die we hadden gemaakt, loopt eigenlijk nog tot komende zaterdag, maar om de een of andere reden hebben we alles in één week kunnen proppen. De (overgebleven) plinten, de verstekzaag, de doos vol ‘allerlei’ klusmaterialen, ALLES wat al máánden hier op de woonverdieping stond, is allemaal naar de kelder verplaatst.

Ik heb onze hal even onder de hal van de vorige eigenaar geplakt. Het valt natuurlijk gelijk op dat we niet twéé identieke lampjes op ons byrå hebben staan. Echt een gemis natuurlijk. Maar wat mij vooral opvalt, is dat het zo. veel. rustiger oogt nu. Geen tierelantijnplinten meer, geen boogjesdoorgangen, geen vaalgeel behang met opdruk, geen paarse en bruine slaapkamers meer. Wel een Milla die even komt kijken wat ik aan het doen ben, strakke plinten zonder hoekstukjes, rechte doorgangen en gebroken witte muren.

Tegelijkertijd hebben we ook minstens 10 dozen die nog ingepakt stonden in de kelder, uitgepakt en/of opgeborgen. Want daar hadden we blijkbaar ook nog tijd voor afgelopen weekend.

Allemaal goed nieuws dus. En dan is het Sinterklaasjournaal gisteren ook nog eens begonnen, wat wil een mens nog meer?!

Een einde aan de pandemie, misschien. Ja, ok.

#169

Het is november, nog altijd een lievelingsmaand.

In november mocht ik vanzelf wel een beetje met kerst beginnen, dus toen we zaterdag in Malmö waren, hebben we maar gelijk een rumsgran meegenomen. Ik weet niet of het kerstig is, maar ik vind het wel kerstig.

#169 — _{De nieuwe rumsgran naast een oud lampje op een nieuwe kast}

Maar wat deden wij in Malmö? Slechts enkele dagen na verscherpte Corona-aanbevelingen vanuit de provincie? Goeie vragen. Het antwoord is vrij simpel. Wij hadden een week eerder al een kastje -bovenstaand kastje- besteld en die moest opgehaald worden. Wij waren er vroeg bij en het was nog rustig. Zodra de rest van de mensen ontwaakte, zijn wij weer huiswaarts gegaan.

Nou is Malmö wel anderhalf uur rijden, dus heel veel dag hadden we niet meer over. Heel veel plinten hebben dan ook nog niet hun uiteindelijke plek gevonden, maar we hebben nu wel een schemaplanning voor de plinten gemaakt nu, dus het kan nooit lang meer duren.

Maar ik stoor me niet aan de losliggende plinten in de woonkamer, want ik staar toch alleen maar naar ons nieuwe kleed. Deze werd vrijdag bezorgd en het is prachtig. Milla is ook fan. Het zijn dan ook precies haar kleuren.

#168

‘Gelukkig’ ben ik weer 24 uur per week aan het werken. Kan ik ook in alle rust de behangupdate van vorige week nog even laten zien.

We hebben alle behang- en verfzooi inmiddels verbannen naar de kelder, want dat is KLAAR. Met hoofdletters. Op onze woonverdieping hebben we momenteel alleen plintenzooi over (en zelfs dat is netjes georganiseerd).

#168 — De plintenzooi ligt achter de lege kast

En zoals je ziet hebben we zelfs al iets wat op een woonkamer begint te lijken. Afgelopen weekend hadden we namelijk sjouwhulp om Tom’s bank -die hier eerst ook stond- naar de kelder te tillen. Maar let niet op de fauteuil met kleedje, daar slaapt Milla. Net zo’n koukleum als ik.

Op het werk gaat het door corona nog steeds heel erg op en neer, geen peil op te trekken. Maar thuis gaan we langzaam maar zeker vooruit. Ook mijn tekentafel is in elkaar gezet en staat op z’n plek, dus daar kan ik binnenkort verder gaan inrichten. Waarschijnlijk kunnen we komend weekend een kast ophalen voor in onze hal. Eind volgende week wordt een vloerkleed bezorgd dat ik op papier héél veelbelovend vind, dus ik hoop enorm dat ‘ie in het echt ook aan mijn verwachtingen voldoet. We hebben een nieuwe fauteuil op het oog en we moeten nog op zoek naar mooie planten. Ook die laatste hebben we op papier al gevonden, maar vooral de kruka -ik ben het Nederlands even kwijt, maar het zal er vast op lijken- blijkt lastig te zijn.

Doordat de klok verzet is afgelopen weekend, is het hier rond 16 uur wel donker. En omdat ik nu toch bezig ben met inrichten, krijg ik enorm zin om de boel gelijk aan te kleden voor kerst -want lichtjes- maar misschien moet ik daar nog heel even mee wachten.

Tot november ofzo.

#165

Het is 6 oktober en het is herfst. Een paar weken geleden hadden we al wat paddenstoelen tussen het gras, maar nu is het gras bijna niet meer zichtbaar door bladval. En dit zijn dan nog maar de blaadjes van één boom, want de rest is nog vrij groenig. Dat wordt nog wat.

De meeschrijvende lezers hadden misschien een foto van onze nieuwe bank verwacht, aangezien die 2 oktober geleverd zou worden. Maar dat werd ‘ie niet, want ik had de leverantör -wat is dit in het Nederlands?- gebeld en gevraagd of ze 9 oktober kunnen leveren. Het Deense meisje dat ik aan de lijn kreeg zei in snoezig Zweeds dat dat geen enkel probleem was, dus we zullen wel zien komende vrijdag of dat ook echt geen probleem blijkt te zijn. Het was wel opmerkelijk om een Deense Zweeds te horen praten, want op mijn werk krijg ik voortdurend telefoontjes uit Denemarken en Noorwegen en die mensen praten echt geen Zweeds. En ik praat ook écht geen Deens of Noors. Ik denk dat ik van elk gesprek de eerste 5 minuten sowieso niks begrijp van wat ze zeggen en daarna kan ik een beetje gokken wat ze wel zullen bedoelen en uiteindelijk komen we dan tot een conclusie waar we beide tevreden mee zijn. Denk ik. Ik hoor ze daarna nooit meer natuurlijk.

Maar je hoeft je geen zorgen te maken. Ik heb vorige week een beoordelingsgesprek gehad en mijn manager was uitermate tevreden met mijn telefoongesprekken. Onder andere. Teveel om over uit te weiden hier helaas.*

Volgende week een bankupdate! Of behang! Of plinten! Of allemaal! **

*Grapje. Of toch niet. Nee jawel, grapje.
** Ook een grapje, dat laatste gebeurt sowieso niet.

#163

Het gaat alweer hard met september. Dus het is nog maar de vraag of de woonkamer en keuken af zijn over een week of anderhalf. Maar we zijn in ieder geval wel met de plinten begonnen. En dan bedoel ik zowel de vloer- en plafondplinten als de deur- en raamplinten.

We hebben er inmiddels alweer een paar uur plintenwerk opzitten, maar omdat die rotdingen zo vanzelfsprekend zijn, zie je ze niet eens. Uren van onzichtbaar werk hebben we verricht en we moeten nog eens uren en uren door. Gelukkig is de volgende stap inrichten. Dan zíe je tenminste dat je iets hebt gedaan.

Maar zoals ik al zei, het gaat hard met september. En om niet de hele herfst van 2020 te missen én omdat we toch de omgeving nog moeten verkennen, zijn we zondag bij een steengroeve in de buurt gaan wandelen. Alles bij elkaar zaten we nog geen kwartier in de auto en toen waren we al bij het/een begin van een wandelroute van 5,2 kilometer.

Een hele móóie wandelroute ook. Maar niet de makkelijkste, want er lagen overal stenen. Ja, goh. Je verwacht het niet he, in een steengroeve.

Nu zal ik eens proberen onze nieuwe deurbel te installeren. We hebben de oude al een tijdje geleden onbruikbaar gemaakt, maar dat zie je niet van buiten. Dus ik weet niet of er in de tussentijd al mensen voor onze deur hebben staan wachten op… niks. Maar ik verwacht later deze week nog pakketjes, dus aan de slag!

#162

We zijn halverwege september en we hebben weer een behangupdate!

Vrijdag waren Tom en ik allebei vrij, dus we hadden twee (!) hele (!) dagen om te behangen. Wat een feest. Toch?

Ja, behalve dat we op vrijdagochtend nog wat oneffenheden ontdekten in de doorgangen die we wilden gaan behangen, dus dat moest eerst weggespackeld worden. (En dan ben je weer een paar uur/een dag verder met drogen en schuren..) Omdat we die doorgangen niet konden doen, viel de rest van de woonkamer en keuken ook af. Het is allemaal gekoppeld, zoals dat hoort met een goede doorgang. Gelukkig hadden we nog een paar andere muren in de hal die los staan van de rest -soort van-, dus zijn we daar uiteindelijk maar begonnen.

En hier zie je dat we voortvarend waren begonnen met een strook behang. Je ziet ook nog heel goed wat voor chaos het was. En de oplettende kijker ziet rechts bovendien nog een drogende doorgang naar de woonkamer. Uiteindelijk konden we nadat we twee wandjes in de hal klaar hadden, alvast beginnen met een stukje doorgang die al opgedroogd was. En dat is maar goed ook, want we hadden anders echt te veel te doen op behangdag twee.

#162 — Een rechte doorgang met zonder rondingen

Na twee hele dagen doorlijmen en plakken, waren onze doorgangen af. De woonkamer en de keuken waren af. En de hal voor een deel. Maar daar leven we toch niet, dus dat is niet zo erg.

Op zondag rustdag gingen we naar Kristianstad voor een paar boodschappen en dingen als een deurbel en wat testlatjes. En toen kwam er nog een bonusdag voor mij, want omdat ik een week eerder teveel had gewerkt, was ik ook maandag vrij. Omdat Tom wel moest werken, hielp Milla mij om alles wat we het weekend behangen hadden te schilderen.

Het goeie nieuws is dat we in de woonkamer en keuken dus alleen nog maar plinten hoeven te plaatsen. Het slechte nieuws is dat we in de woonkamer en keuken alleen. nog. maar. plinten. hoeven. te. plaatsen… Plinten hebben de neiging om uitgesteld te worden. Tot in de oneindigheid. Dus ja, we zien wel.

#161

Ik was deze week wéér in Älmhult. Zo kom je er nooit en zo kom je er twee keer in twee weken. Allereerst moesten mijn ogen weer eens gecheckt worden en dat ging weer fantastisch.

Opticien: “Hoeveel letters kan je zien?”
Ik: “5”
Opticien: “…”
Ik: “hehehe”
Opticien: “Ik bedoel dus welke letters kan je lezen”
Ik: “Oh. Geen

En daarna ging ik nog op bezoek bij mijn lievelingskapper, waar ik in januari voor het laatst was. Zoals gebruikelijk als ik een lievelingskapper vind, is deze ook weer zwanger en is ze pas rond maart weer terug. Dat is een uitzonderlijk kort verlof voor Zweedse begrippen natuurlijk. Maar zoals ze zelf al zei: “jij merkt waarschijnlijk niet eens dat ik er niet ben.” En waarschijnlijk heeft ze daar wel gelijk in, want ik stel kappersbezoeken nog altijd minimaal 3 maanden uit nadat ik vind dat het weer tijd is voor een kappersbezoek.

Na de kapper ging ik nog naar IKEA om een catalogus mee te nemen. Net als vorige week. En net als vorige week, ben ik de catalogus weer vergeten. Ik verwacht komende week niet weer in Älmhult te komen, maar aangezien ik de rest van mijn verzameling catalogi nog in een doos heb zitten, kan het ook nog wel even wachten.

Al zijn er wel vorderingen en verwachten/hopen we eind september/begin oktober een boel af te hebben in de woonkamer/keuken. Als het even meezit, heb ik volgende week zelfs weer een behangupdate. Dan kan ik het hele spackel- en schuurverhaal van afgelopen weekend gewoon achterwege laten, want dat is gewoon een verhaal met een berg stof en ellende.

#160

In mijn 160ste week in Zweden hebben we nuttige dingen gedaan. We leven sinds onze verhuizing uit koffers (de inbouwkasten hadden wij namelijk opgeofferd voor een iets grotere badkamer) en daar is nu verandering in gekomen.

Op vrijdag werden onze PAX garderobekasten (of is het kledingkast tegenwoordig?) geleverd in de stromende regen. Op vrijdagavond hadden we de basiselementen staan.

Op zaterdag zijn we verder gegaan met het waterpas en vastzetten van de basis en vervolgens konden we de deuren monteren en stellen en wat plankjes erin doen. Als je het opschrijft, ben je zo klaar. In werkelijkheid ben je úren verder.

Maar omdat ik echt wel klaar was met de koffers, ben ik zaterdagavond ook gelijk de kast gaan inrichten en al onze kleding gaan ordenen. Ik kwam erachter dat mijn truiencollectie erg eenzijdig is. Maar ik hou er van.

Zoals met alles tot nu toe in ons huis hebben we ook hier weer ruimte over, maar dat zal ik de komende maanden nog wel weten te vullen. In ieder geval, de hele slaapkamer kan afgevinkt worden!

De zondag heb ik voor een deel in Älmhult doorgebracht. Niet omdat ik dit jaar meedeed met de kunstronde, maar wel om mijn kunstvriendjes van vorig jaar en een oud-collega even te spreken én om te zien wat zij dit jaar tentoonstelden. Ze wisten me te vertellen dat de volgende editie pas over twee jaar is, dus we hebben nog tijd zat om de rest van ons huis af te maken. Scheelt weer.

#159

Als ik mijn foto’s van afgelopen week terugkijk, lijkt het wel of ik een week heb overgeslagen hier. Maar dat is toch echt niet zo en afgelopen week was gewoon VEEL. Begrijpelijk ook wel dat ik nu zo moe ben dus.

Wat is er dan allemaal gebeurt in die ene week?!

Nou, het goede nieuws is eigenlijk dat ik gelijk verder ben gegaan met het inkorten van onze gordijnen. Het minder goede nieuws is dat ik na één paar gordijnen door mijn opstrijk zoomband was. Er is nieuwe zoomband naar ons onderweg, maar Zweedse post laat lang op zich wachten, dus misschien ben ik helemaal uit de zoomband flow tegen de tijd dat het aankomt en dan kan het zomaar weer heel lang duren. Gelukkig zijn er genoeg andere dingen te doen, dus ben ik me met onze… *even googlen* …murspis bezig gaan houden. Vraag me niet wat dat in het Nederlands is, want ik weet niet eens waarom het zo heet in het Zweeds. Sowieso, als je gewoon mur kan zeggen voor muur, waarom doen ze dan zo moeilijk met vägg?!

#159 — Ik vond hem in het wit maar saai, dus nu is ‘ie donkergrijzig

Vervolgens zijn we het kastje weg gaan brengen dat Heleen al weken geleden bij ons in de omgeving had gekocht.

#159 — We mochten gelukkig wel zelf tillen

Maar misschien herken je Heleens stekje niet meer -maar dat is wel echt alleen voor de heel oplettende kijkers- en dat klopt, want die is ook verhuisd naar haar eigenste flatje.

Toen we het kastje eenmaal binnen hadden, konden we gelijk met de overige klussen aan de slag.

En plakfolie plakken, keukenkastje stellen, spiegel ophalen. Dat soort dingen. En tussen al die bezigheden door, hebben we ook een elcykel voor mij gekocht. Een echte Batavus, want die paste me toch iets beter dan alle Zweedse varianten die ik heb getest. Typisch weer.