De Sinterklaasviering in Göteborg kon wegens omstandigheden niet plaatsvinden dit jaar, dus hadden we opeens een heel weekend zonder plannen. Om dat te vieren zijn we maar 7,5km door Broby gaan rennen, of meer óm Broby eigenlijk. Ik vind dat toch een teken dat we eindelijk alle (ver)huisellende achter ons aan het laten zijn, want we hebben echt heel weinig gerend afgelopen maanden. Inmiddels rennen we weer twee keer in de week én maken we op zondag een wandeling ergens in de omgeving.
Afgelopen zondag deden we een nieuwe poging bij het Hovdala slott, ten zuiden van Hässleholm. Twee keer eerder hebben we daar gezocht naar één van de vele wandelroutes die op een kaart bij de parkeerplaats staan aangegeven en één keer hebben we die zoektocht na ongeveer vijf minuten gestaakt omdat het belachelijk koud was. Ook afgelopen zondag was het koud, maar niet belachelijk en wéér liepen we te zoeken naar een aanwijzing of een begin en opeens was daar de dammslingan! Een levensgevaarlijke route die echt vlak langs een damm loopt. En als ik zeg vlak langs, bedoel ik vlak langs, want op sommige plekken ging het smalle wandelpaadje half over in het water. We kwamen nog gezinnen met jonge kinderen tegen ook, maar ik weet niet of die kinderen de wandeling overleefd hebben. Ik denk het niet.
Maar goed, dan heb je dus uiteindelijk wel zo’n grauw uitzicht over het slott en de rest van Hässleholm voor je. Zeker wel de moeite waard en we weten voortaan waar we moeten beginnen, maar toch geef ik de makers van de wandelroutes rondom Hovdala slott een 4-. Genoeg ruimte voor verbetering.