Afgelopen week hadden we te maken met Hemelvaartsdag. Een vrije dag die ik heel erg nodig had. Zo erg zelfs, dat ik ook de dag na Hemelvaart vrij had genomen, zoals het hoort in Zweden.
Na een lange dag uitgeput op de bank liggen, ben ik naar Älmhult gereden om bovenstaande bezoek op te halen. We hadden nog een aantal Ik Vertrek-afleveringen te goed namelijk. En omdat sjouwen met twee altijd handiger is dan alleen, hebben we ook een slaapbank uit de IKEA gesleept, in mijn auto gepropt én in elkaar gezet.
Daarna begon de lange avond die Eurovisie-avond heette. Dat werd één grote teleurstelling uiteindelijk, maar ik kijk nu al uit naar volgend jaar!
Inmiddels zit ik -net als vier weken geleden- in een reeks van te veel werkdagen, dus de volgende samenvatting is er weer eentje om naar uit te kijken. Voor mij dan. Want dan is de reeks bijna voorbij.