Gistermiddag na het werk een fietstochtje naar Möckeln -een meer dat tegen Älmhult aangeplakt ligt- gemaakt.
De zevende week was een intensieve, maar leuke week. Uiteraard waren er weer de gebruikelijke dagen op kantoor met trainingen over vanalles waarvan ik zeker 50% (nog) niet begrijp. Heerlijk. Maar er was ook een uitstapje met mijn collega’s naar onze andere collega’s in Helsingborg. Bijna twee uur in een IKEA-bus met elke vijf minuten een ander weerbeeld. Ik begrijp nog steeds niet hoe dat kan. Het ene moment leek het zo grijs dat er de komende dagen of weken geen zonnestraaltje tot de aarde door zou dringen en het volgende moment zat ik naar een strakblauwe hemel te kijken. Maar zodra ik begon te balen dat ik mijn zonnebril niet mee had genomen, begon het alweer te regenen. Oftewel, compleet onbetrouwbaar weer.
In het weekend kreeg ik bezoek. Heleen was vanuit Göteborg getreind, dus het was tijd om te sightseeën. We zijn daarom naar het IKEA Museum geweest, we zijn langs mijn kantoor gereden, het IKEA distributiecentrum en uiteraard ook langs de IKEA vestiging. En dat was het dan. Älmhult is IKEA. Punt.
Op zondag -nadat Heleen weer op de trein was gestapt- heb ik mijn persoonlijke Zweedse record gerend; 5,7km in 38 minuten. Ik kwam weer langs het IKEA distributiecentrum, mijn kantoor, IKEA of Sweden, IKEA Communications, het CSC en het IKEA Aktivitetshuset.
Älmhult is IKEA. Of had ik dat al gezegd?