Er werd heel naar weer voorspeld voor afgelopen weekend, maar dat was best prima gezien de grote achterstand aan tv-programma’s die mijn zusje en ik hadden. We hadden halverwege onze woonplaatsen afgesproken om die gigantische achterstand weg te werken. Vrijdagavond begonnen we natuurlijk gelijk met De Mol. Dat was spoilertechnisch het spannendste en ik had Tom dan ook gevraagd de juiste aflevering vast klaar te zetten op mijn laptop zodat we alleen op play hoefden te drukken en geen spoilers zouden zien. Heel slim, al zeg ik het zelf. Nadat we de laatste aflevering hadden gekeken, was het wel heel laat geworden en zijn we gaan slapen, want de volgende dag zou nog veel later worden.
Zaterdagochtend scheen de zon opeens en moesten we na het ontbijt naar buiten. We verbleven aan de kust en met een paar stappen stonden we op het strand. Het scheelt wel dat je hier geen eindeloze duinen hebt zoals in Nederland, maar je vraagt je wel af of die kustbewoners daar nou echt zo veilig wonen?
Het gehuchtje waar we verbleven heet Mellbystrand en dat zit een beetje vast aan het dorpje Laholm. Daar gingen we na een flinke strandwandeling naartoe. Eerst wat lunchen en daarna naar mijn op één na favorietste museum van Zweden. Het tekeningenmuseum van Laholm.
Uiteindelijk moesten we wel weer terugkeren naar ons huisje, want om 21 uur begon het songfestival en daarvóór moesten we nog een aantal Ik Vertreks kijken. Het werd een lange avond, maar wel geslaagd. Altijd al eens een songfestival vanuit Nederland willen meemaken vanuit Zweden.
Zondag kwam dan toch nog het nare weer wat voorspeld was en zijn we weer op huis aan gegaan. Heleen met de rechtstreekse trein en ik met de rechtstreekse auto. Serieus. Ik hoefde bíjna alleen maar rechtdoor, wát een luxe als je moe bent.