Het tweede weekend met gipsplaten leverde beduidend minder spierpijn op. Het is bijna -maar toch niet helemaal- jammer dat we nu klaar zijn met die platen, nu mijn lichaam eraan gewend is.
Maar niet getreurd, de volgende stap is nog veel vreselijker. Spackelen. Ik ben al dagen aan het spackelen en er is nog geen eind in zicht.
Nou moet ik toegeven dat ik het spackelen, als we sommige hoeken naast deuren wegdenken, best leuk vind. Maar dan dat schuren en wéér spackelen. Wie verzint dat?!
Er zijn gelukkig ook dingen in huis waar wel een eind aan lijkt te komen.
De badkamer wordt morgen afgemonteerd! Ik ben zó blij met onze tegelkeuze. En ik ben zó benieuwd hoe het geheel er uit gaat zien. Maar dat zal ik donderdag wel zien. Als ik weer verder ga spackelen/schuren/spackelen/schuren/etc.
Tot slot nog even iets anders. We hebben voor onze verjaardagen een prachtige grasmaaier gekregen van Toms ouders. Kijk nou, wat een plaatje!