#223
Categorie: Milla
#220
De eerste baby die ik ooit in huis had, is afgelopen weekend 12 jaar geworden! 12 jaar. Je zou denken dat ze een grote puber is inmiddels, maar niks van dat. Ze is een stalker. Elke ochtend komt ze naast me liggen als ik probeer te ontbijten. Ze wacht me op bij de deur als ik uit werk kom -tegenwoordig zit ze vaak door het raampje te krijsen omdat Tom haar dan optilt-. En af en toe komt ze op me afgerend alsof ze me al járen niet gezien heeft, terwijl ze dan zelf gewoon een paar uur ergens in slaap is gevallen.
Het eenkennigste beestje dat ik ken, ik hoop dat ze één extra medebewoner kan accepteren vanaf volgend jaar.
En dan nog wat anders. De zon staat hier zo laag als ik om 17 uur naar huis rijd, dat is echt niet normaal. Hij schijnt zelfs onder mijn zonneklepje door, waardoor ik steeds hoger moet gaan zitten, maar op een gegeven moment houdt dat ook op natuurlijk. De klok schijnt komend weekend weer verzet te worden, dus misschien helpt dat. Voor even dan, tot we terug bij af zijn. En daarna is het gewoon altijd donker.
#162
We zijn halverwege september en we hebben weer een behangupdate!
Vrijdag waren Tom en ik allebei vrij, dus we hadden twee (!) hele (!) dagen om te behangen. Wat een feest. Toch?
Ja, behalve dat we op vrijdagochtend nog wat oneffenheden ontdekten in de doorgangen die we wilden gaan behangen, dus dat moest eerst weggespackeld worden. (En dan ben je weer een paar uur/een dag verder met drogen en schuren..) Omdat we die doorgangen niet konden doen, viel de rest van de woonkamer en keuken ook af. Het is allemaal gekoppeld, zoals dat hoort met een goede doorgang. Gelukkig hadden we nog een paar andere muren in de hal die los staan van de rest -soort van-, dus zijn we daar uiteindelijk maar begonnen.
En hier zie je dat we voortvarend waren begonnen met een strook behang. Je ziet ook nog heel goed wat voor chaos het was. En de oplettende kijker ziet rechts bovendien nog een drogende doorgang naar de woonkamer. Uiteindelijk konden we nadat we twee wandjes in de hal klaar hadden, alvast beginnen met een stukje doorgang die al opgedroogd was. En dat is maar goed ook, want we hadden anders echt te veel te doen op behangdag twee.
Na twee hele dagen doorlijmen en plakken, waren onze doorgangen af. De woonkamer en de keuken waren af. En de hal voor een deel. Maar daar leven we toch niet, dus dat is niet zo erg.
Op zondag rustdag gingen we naar Kristianstad voor een paar boodschappen en dingen als een deurbel en wat testlatjes. En toen kwam er nog een bonusdag voor mij, want omdat ik een week eerder teveel had gewerkt, was ik ook maandag vrij. Omdat Tom wel moest werken, hielp Milla mij om alles wat we het weekend behangen hadden te schilderen.
Het goeie nieuws is dat we in de woonkamer en keuken dus alleen nog maar plinten hoeven te plaatsen. Het slechte nieuws is dat we in de woonkamer en keuken alleen. nog. maar. plinten. hoeven. te. plaatsen… Plinten hebben de neiging om uitgesteld te worden. Tot in de oneindigheid. Dus ja, we zien wel.
#158
Ik weet niet of ik ooit meer klaar met de hitte ben geweest dan nu? Wellicht was ik dat in 2018 ook wel, denk ik haast wel. Maar toen zat ik niet in een huis waar vanalles gedaan moet worden en nu wel. Maar nu WIL IK NIKS MEER. Behalve wachten op de herfst.
Hier lijkt Milla misschien ook niet zo blij met de hitte, maar ze gaat er zelf liggen! Echt genieten hoor, vol in de zon. We laten de afgelopen twee weken eigenlijk alle gordijnen zoveel mogelijk dicht, maar zodra we eentje open laten, ligt de witte pluizebol precies in de zonnestralen weg te smelten. Tom werkt ook elke avond buiten. Hij stapelt hout, maait gras, plukt onkruid, fixt de dakgoot. En het koelt heus wel wat af ’s avonds, maar 28 graden is nog steeds 29 graden te veel voor mij. Dus ja, ieder z’n ding denk ik maar. En mijn ding is wachten. Wachtenwachtenwachten.
Maar ok, ik heb wel wat gedaan. Ik heb gordijnen ingekort. De slaapkamergordijnen zelfs. Die al 2,5 jaar te lang hingen te zijn in Killeberg. Ze waren eindelijk aan de beurt om ingekort te worden. Laten we hopen dat ik met de rest van de gordijnen niet weer 2,5 jaar ga wachten.
Waar we sowieso niet 2,5 jaar op hoeven te wachten, is onze nieuwe bank. Van al dat wachten word je best lamlendig, dus ik heb het internet uitgelezen en halverwege vond ik een hele mooie bank. Maar wel eentje die nú in de korting is en dus moesten we afgelopen zondag snelsnel op en neer naar Malmö. Niet omdat de kortingsactie bijna was afgelopen, maar omdat F1 om 15u zou beginnen. Maar dat terzijde.
Aangezien Milla het allermeest gebruik zal maken van de bank, passen we de kleur op haar aan. Maar dat lijkt me logisch. Deze week hakken we de knoop door over de precieze vorm van de bank en dan zal ik over een week of vier/vijf wel laten zien hoe mooi de nieuwe bank is. Alleen moet de woonkamer dan wel eerst af zijn, dus wellicht wordt het zes weken. Of zeven. We zullen zien.
#142
We zijn alweer aan het einde van april gekomen. Plusminus 4 maanden geleden begon ik met plusminus dagelijks yoga oefeningen doen. Inmiddels is Milla ook aangesloten.
Over een paar dagen heb ik ook mijn eerste drie (!) maanden op mijn nieuwe werk achter de rug. Het zijn gekke tijden gebleken om met een nieuwe baan te beginnen, maar het bevalt nog steeds uitstekend. Ik zit wel meer thuis dan op kantoor helaas, maar ik heb goede hoop dat ik binnenkort van mijn verkoudheid verlost ben. De grap is dat ik dan alsnog meer thuis zal zitten dan op kantoor, omdat ik vanaf volgende week nog maar 4x4uur werk in verband met alle corona-ellende.
#140
We beginnen deze week met een rectificatie. Het is geen shitzaterdag, maar shitvrijdag. En om dat dan toch maar uit te testen, zijn we afgelopen shitvrijdag boodschappen gaan doen. Het was ook nog eens lange vrijdag, of goede vrijdag, afhankelijk van aan welk land je het vraagt, maar het was ook nu weer niet heel shitty. Misschien omdat we ook niet heel veel boodschappen nodig hadden en vrij snel door de winkel konden. Al zou het nog meer tijd schelen als ze de plaatselijke ICA niet verbouwd hadden, want ik moet nu toch vaak een stuk teruglopen. Mijn gestructureerde -handen omhoog iedereen die ook boodschappenlijstjes schrijft op basis van de indeling van de supermarkt!- boodschappenlijstjes kloppen niet met de nieuwe lay-out van de ICA en dat is toch jammer.
Naast lange vrijdag is het ook eerste en tweede Paasdag geweest en aten we een ontbijtje. Onder andere.
En let ook vooral even op Milla. Die op d’r allerlievelingsplek ligt, tenminste zodra de kamin aan is.
Milla: 10 jaar!
Zoals gezegd is vandaag een speciale dag, want mijn kleine, witte monster wordt vandaag 10 jaar!
Tijd voor een terugblik.
En sinds ik thuis zit, is ze geen seconde van mijn zijde geweken. Als ik op de bank lig, ligt Milla op de bank. Als ik zit te tekenen, ligt Milla achter me op bed. Als ik eten kook, zit Milla op tafel. En als ik even buiten ben, komt ze naar de deur gerend als ik weer thuis kom.
Op naar de volgende 10 jaar, allerallerbesteliefstemooistepluizigstesnoezel Milla ❤ ❤ ❤