Eindelijk een weekend zonder dat we dingen MOETEN in huis. Best wenselijk na een week thuiswerken met bijbehorende nekklachten. Ik heb daarom heel rustig aan…. de gordijnen in de woonkamer ingekort!
Kunnen we dat ook weer ergens afvinken. Al zijn er eigenlijk geen lijstjes meer. Ik heb ook nog wat spulletjes in huis van een andere kleur voorzien. De kapstok en het schoenenrekje waren al gambetta geworden in plaats van zwart. Maar omdat zwart wel een gewenste kleur is in huis, heb ik in plaats daarvan een goud lampje dan weer zwart gemaakt. En wat zilverachtige onderdelen van onze IKEA-rolgordijnen zijn nu netjes wit. Want wie wilt dat überhaupt in het zilverachtig? Dat past toch nergens bij.
En zo blijf je dan bezig.
Ik kan alleen niet zeggen dat het ‘ons van de straat hield’, want we hebben ook nog met gevaar voor eigen leven een wandeling gemaakt in hetzelfde natuurgebied als vorig weekend. De vraag is waarom je dat zou willen en dat weten wij ook niet echt. Vorig weekend zagen we al 3 jagers voor we bij de parkeerplaats waren. En dan wil ik nog even benadrukken dat dit een natuurreservaat met zeker 5 verschillende wandelroutes is (en ja, dat is sowieso een uitdaging voor ons gezien onze wandelroute-volg-geschiedenis, maar je moet wat). Tijdens de wandeling hoorden we af en toe schoten, wat niet heel geruststellend is. Maar er liepen ook gezinnen met hele kinderenschares en dat maakte het misschien nog minder geruststellend. Toen we weer wegreden uit het bos, kwamen we een auto met bijbehorend wild zwijn achterop tegen?! Ook dit weekend zagen we weer jagerachtigen bij aankomst. Dus we gingen weer op pad en we hoorden weer schoten om ons heen. Heel aangenaam is het niet, maar het brengt wel je gemiddelde wandeltempo lekker omhoog.