HET IS NOG STEEDS JANUARI.
Jemig.
Maar goed. Mijn laatste IKEA werkdag heb ik wel achter de rug en dat hebben we afgelopen weekend gevierd. Tom had een verrassingsuitje geboekt en daarvoor moesten we eerst drie uur in de auto zitten.
Uiteindelijk kwamen we in Vadstena terecht, voor mij een erg bekende omgeving, want het ligt slechts 15km van mijn Zweedse geboorteplaats. Vadstena is superoud, supermooi en in de zomer supertoeristisch, maar nu was het heerlijk rustig. Na een lunch reden we naar de Omberg voor een wandeling van 7,5 km. Prima afstandje, dachten we.
Maar we hebben uiteindelijk maar ca. 1,5 km lekker door kunnen wandelen, want de rest was gewoon heel erg bergop of -af. Dit was voor mijn Fitbit wel een feestje, want ik heb twee hoogte-badges verdiend die dag. 93 verdiepingen alles bij elkaar.
Maar het was het sowieso wel waard, met dit uitzicht. En we hadden ook geluk met het weer, want er was zowaar zon. Op een gegeven moment riep ik nog iets over ‘wat is dat voor grote lamp daar?!’ en toen bleek dat de zon te zijn. Dan weet je even hoe weinig zon we hier gehad hebben de afgelopen drie maanden.
Eenmaal terug in Vadstena hebben we ingecheckt in bovenstaande gebouw. Waar ooit monniken sliepen en wij heel lekker hebben gegeten. Maar wij sliepen dan weer in het gebouw ernaast, de vroegere slaapplaats van de nonnen. Maar voor we dat gingen doen, hebben we ook nog een paar uur rondgedobberd in de spa van het hotel. ’s Ochtends aten we in de koningszaal, want die was er ook nog, en daarna mochten we nog een paar uur ronddobberen voor we weer op huis aan gingen.
Prima weekend.