Je zou denken dat Milla nog steeds blij is na nog een gezamenlijk weekje thuis, maar niks is minder waar.
Ze verstopt zich en als ik haar dan vind, is ze boos. Maar als ik even een uurtje rustig wil tekenen, moet ze erbij. Maar dat mag niet, dus dan is ze weer boos. Niet makkelijk dus.
Verder hebben we afgelopen weekend iets nieuws geprobeerd voor de ontspanning. We zijn naar Växjö gereden om een uurtje te drijven, ookwel floaten of flyta afhankelijk van welke taal je voorkeur heeft. Het bestaat al járen, maar ik had het nog nooit gedaan en ik weet niet zo goed waarom niet, want het is heerlijk. Sindsdien komt mijn energie ook weer beetje bij beetje terug. Maar of het nou door de floating komt? Of gewoon door de tijd of door beide? Geen idee, maar we zien wel hoe het deze week gaat.