Foto van de dag:
Het is dit keer een stilstaande trein die vanochtend mijn weg naar het werk versperde. En ga je dan wachten? Zoek je een andere weg? Heel verwarrend. Sowieso, ik moet elke dag op goed geluk dit spoor over, doodeng. In ieder geval, ik koos voor wachten en kon na ca. 5 minuten mijn weg vervolgen. Alleen gebeurde er toen nog iets raars, want aan de andere kant stond een man te wachten. Die, nadat de trein verder reed, het spoor op liep. Als in; letterlijk het spoor op liep. Geen idee waar hij naartoe ging? En ik wist ook niet zeker of ik er iets van moest zeggen en/of naar moest vragen?
Naja.
En verder.. Ik heb mijn mooie, nieuwe jas! En ik hoefde er maar 50 km voor te rijden. Ja en nog eens 50 km toen ik weer naar huis wilde. Mijn jas is heel fijn, vooral als het regent. Maar ik heb nu wel ontdekt dat ik nog een jas moet. De verkoopster zei dat ik een heel eind moet kunnen komen met deze jas + een fleece vest eronder, maar ik twijfel nog.
Wie had gedacht dat verhuizen zulke jas-issues zou opleveren. Ik niet.
Gelukkig -voor mij dan- is de herfst hier hard aan het doorbreken. De meeste bomen beginnen langzamerhand te verkleuren en tijdens het hardlopen wordt het steeds lastiger om te beoordelen of datgene in de verte een blaadje of een slak is. Na een paar keer door het bos gezigzagd te hebben om slakken te ontwijken, ben ik zondag een rondje industrieterrein gaan lopen. Veel minder slakken, veel beter.
Nu is mijn zesde week in Zweden alweer voorbij. Gister nog vertelde ik een verzekeringsman doodleuk dat ik ‘pas net, ongeveer drie weken geleden’ naar Zweden ben verhuisd. Oeps. Misschien is het dan ook tijd om eens een nieuw mobiel nummer te regelen? Nouja, dat kan ook wel over een maand en dat duurt nog zeker 7 weken.
Hehehe.