Afgelopen week was weer een heftige week. Het begon dinsdag al met een hele dag salesmeeting van het werk. Wel op een mooie locatie, dat scheelt en ik had mezelf een stoel strategisch dicht bij de deur gegund, dus dat scheelde nog meer. ’s Avonds ging de hele club uiteten bij een restaurant waar wij in ons vorige leven -denk twee maanden geleden- wel eens gingen wandelen. Het schijnt haske gezellig geweest te zijn, maar aangezien ik niet echt kan eten en al helemaal niet kan opblijven tot na half acht, was ik wijselijk naar huis gegaan.
Donderdag ben ik vervolgens op een neer naar Lund gereden, voor extra controles voor mij en een beetje voor de hummel in mijn buik. Het fijne nieuws is dat ik elke maand terug mag komen voor nog meer controles. Het nadeel daarvan is dat ik elke maand terug moet komen naar Lund. Nu valt het opzich nog wel mee, maar je moet niet vergeten dat het hier inmiddels allang herfst is. En dan gaat het hard. En voor je het weet is het om 15uur donker en lopen de elanden weer op de weg. Maar dat is van latere zorg.
Op zaterdagmiddag had ik de beste dag van mijn week. Ik had, zoals voorspeld, weer sushi gehaald en ik heb het allemaal opgegeten zonder problemen. De zondag daarna was vervolgens de slechtste dag in lange tijd, want ik was pas na half 7 wakker én ik moest mijn haren wassen. Twee keer foute boel als je al misselijk door het leven gaat. Blijkbaar.
Om niet helemaal in mineur te eindigen, wil ik nog wel een keer benadrukken dat het hier herfst is! We hebben de zomer overleefd en alles wordt nu weer beter!