De nietszeggende foto van vorige week werkte wel goed, dus ik heb er weer een gemaakt.
Dit is wat ik ’s ochtends zie als ik opsta en de woonkamer binnen loop. Ik zou me enorm kunnen irriteren aan de schoenenkast, de gipsplaten, de niet bestaande inrichting en een berg ongeplaatste plinten, maar dat doe ik niet. Het licht dat door de bomen op onze gordijnen valt is zó mooi, dan vergeet je de puinzooi gewoon.
Je kan door diezelfde bomen ook het bos zien dat achter ons huis ligt en door/langs dat bos hebben we zondag eindelijk weer een wandeling gemaakt. En omdat dat zo goed ging, hebben we hetzelfde rondje gisteren ook maar weer eens gerend (na 3 maanden ‘stilzitten’). Nu kan het nog, want er is geen verlichting op dat rondje en begin augustus betekent in Zweden toch echt al bijna winter. Of herfst dan. Daar kan ik ook echt niet op wachten, dat moet wel fantastisch worden hier.