Jippie! Eindelijk is januari voorbij en eindelijk ben ik bij mijn nieuwe werk begonnen.
Afgelopen week stond vooral in het teken van u.i.t.r.u.s.t.e.n. Woensdags heb ik mijn hele ochtend en voormiddag besteed aan een massage en kappersafspraak. Vooral die kapper stond al superlang op de planning, want dat moet hier. Ik had het geluk door een mede-pluizebol geknipt te worden en zij wist precíes hoe ellendig mijn/ons soort haar is. Ik ben bovendien ook supertevreden met wat ze er van heeft weten maken, dus ik weet waar ik voortaan terecht kan.
Donderdag moest ik ’s middags voor mijn jaarlijkse ogencheck bij het ziekenhuis van Kristianstad zijn. Toch eng in deze tijden van het coronavirus, maar die bleek alleen in Jönköping te zijn tot nu toe, dus eind goed al goed. Behalve dat ik dit jaar wel druppeltjes kreeg waardoor ik heul slecht zicht kreeg én ik met de auto die kant op was. Van veraf zag ik eigenlijk best prima, dus na een paar uur wachten waagde ik me de weg op en dat ging goed tot het ging schemeren en juist mijn verafzicht met de kilometer verslechterde. Uiteindelijk is het dan toch wel weer een opluchting dat ik nu in Zweden zit, want ookal was het ‘spits’ en ‘druk’ op de weg, ik kon me bij andere weggebruikers uit de buurt houden. En heb -voor zover ik kon zien- niks of niemand geraakt.
Omdat vrijdag de allerlaatste dag van januari en mijn IKEA-carrière was, ben ik nog snel even een rondje door het IKEA museum gaan lopen met mijn eigen pasje. Daarna heb ik dat pasje en mijn laptop ingeleverd op kantoor, wat toevalligerwijs naast het museum ligt en toen was het uit met de pret.
Het weekend bracht ik daarom door zoals ik al mijn weekenden het liefst doorbreng. Met een heleboel skitterende sport op tv. De finales van de Australian Open en het WK veldrijden waren aan de beurt. Het was weer een sportweekend om van te smullen. En ik ben zelf ook nog even buiten geweest tussendoor. Dat kon net.