Vier jaar in Zweden

Meestal ben ik heel punctueel met dingen, maar dit jaar ben ik vergeten mijn jaarsamenvatting te schrijven op de juiste dag. Ik denk dat ik er aan moet gaan wennen dat niet alles kan gaan zoals ik het het liefst heb en ik zal mijn planbare agenda los moeten gaan laten. Daarover later meer. Eerst maar eens terugkijken op mijn vierde jaar in Zweden.

Zomer 2020

#162

De zomer van 2020 brachten we voor een groot deel door op de weg tussen twee huizen. Rijdend van Killeberg naar Broby en andersom. Als we in Killeberg waren, pakten we dozen in en maakten we plannen. Als we in Broby waren, sloopten we ronde doorgangen, behangden en schilderden we. Halverwege de zomer verhuisden we ook nog, maar toen waren we alles behalve klaar met ons huis dus kon Milla ons van ongevraagd advies voorzien.

Herfst 2020

#166

In de herfst gingen we bijna elke avond en hele zaterdagen door met allerlei klussen in huis. Op de meeste zondagen wisten we ons gelukkig wel naar buiten te slepen om rondjes te wandelen in dit soort mooie bossen. Ik hoop op weer zo’n mooie herfst.

Winter 2020/2021

#183

De allerbeste tijd van het jaar was ook echt wel de allerbeste tijd van het jaar afgelopen jaar. Voor de kerst haalden we mijn zusje uit Göteborg en meer bezoek was er niet, want corona. Er kwam uiteindelijk een boel sneeuw en zelfs zoveel kou dat we konden schaatsen op meren die tegenwoordig nog zelden helemaal dichtvriezen. Ik voel de pijn in mijn voeten nog, maar dat geeft niet. Het waren prachtige tijden. Misschien ook wel omdat we in het geniep plannen maakten.

Lente 2021

#189

Om precies te zijn, trouwplannen! De astronomische lente begon op 20 maart. Onze winterse bruiloft van 21 maart past dus prima onder het kopje lente, al voelde het 100% als winter in Åre. Met stip de mooiste dag van 2021.

Zomer 2021

En toen waren we weer rond. Meer dan een jaar nadat we onze woning hadden gekocht, konden onze ouders op bezoek komen afgelopen zomer. Een meer dan bijzonder bezoek, omdat we toen nog heel klein nieuws voor ze hadden. Inmiddels is dat nieuws iets uitgegroeid, van embryo naar een echt minimensenbabytje. Op de echo afgelopen week werden onder andere twee armpjes en twee beentjes geteld. En wat wil een mens nou nog meer?!

Mijn vijfde jaar in Zweden zal dus weer een geheel nieuwe uitdaging worden. En zoals ik al zei, waarschijnlijk zal ik mijn hardnekkig alles willen plannen moeten loslaten en maar moeten zien wat de dagen gaan brengen in de toekomst. En nu ook al, want nu heb ik al totaal geen controle meer over mijn eigen lichaam en waartoe die in staat is. Of niet in staat is, beter gezegd. Maar er groeit een mensje en dat is het belangrijkste.

De dingen van 2019 en 2020

Bij deze even een korte terugblik op 2019 en een vooruitblik op 2020, oftewel wat waren/worden de dingen van 2019 en 2020?

Het mooiste ding van 2019:
Tom verhuisde in april naar Zweden, kreeg in augustus zijn personnummer en in november een baan. Of eigenlijk twee banen zelfs, maar daar is er nu nog maar één van over natuurlijk en het ene ding is nog mooier dan het andere.

#90
Net in Zweden, compleet verdwaald, maar wel weer samen

Het mooiste ding van 2020:
De tekeningen die ik 2020 ga maken worden de mooiste. Bij deze.

Het liefste ding van 2019:
In augustus trouwde mijn oudste (ik mag dit zeggen, want ik werd ook oud genoemd op de bruiloft!) vriendin met haar fantastische vriendin en die hele dag en avond was één grote liefdevolle bedoening.

Het liefste ding van 2020:
In 2020 zou ik het liefste een nieuw huis vinden voor Milla en Tom en mijzelf. Iets met meer ruimte. Zowel in en om het huis. Ergens in de buurt van Glimåkra en Älmhult. Met een paar voorzieningen in de nabije omgeving en de natuur op loopafstand. En het liefst met kacheltje, want dat is toch wel zo fijn.

#73
Deze twee zijn alweer bijna een half jaar getrouwd

Het vervelendste ding van 2019:
Mijn vermoeidheid door mijn werk/-tijden. Ik ben zo klaar met mijn vermoeidheid, dus die vermoeidheid (samen met mijn huidige werk) laat ik achter in 2019. Of althans, zou fijn zijn.

Het vervelendste ding van 2020:
Dat wordt sowieso de hele zomer. Nou al geen zin meer in.

Klassieke schoolfoto
Ik lach wel, maar het was hier al te heet om te leven

Het sportiefste ding van 2019:
Ik heb voor het eerst in mijn leven ooit 10km gerend afgelopen april. En ik heb voor het eerst ooit meegedaan met een hardloopwedstrijd over 5km.

Het sportiefste ding van 2020:
Dat zou toch weer die 10km moeten worden. Want hoewel ik nog altijd 3 keer in de week mijn rondjes ren, is mijn energie op dit moment bij lange na niet genoeg om 10km vol te houden. Dus dat wordt mijn doel. En heel misschien weer eens proberen te schaatsen, want daar heb ik echt zin in. Of langlaufen. We zien wel even.

#124 - rondje rennen
Rennen rennen rennen ondanks hitte, vermoeidheid of het leven in het algemeen

Het materialistischste ding van 2019:
Zo blij met de Fitbit die ik voor mijn verjaardag kreeg van Tom. De Fitbit Versa is zoveel gaver dan de Fitbit Flex die ik al had. Ik geniet echt van de cijfers en statistieken over mijn gestel.

Het materialistischste ding van 2020:
Ik zit al een tijd te kijken naar herbruikbare notitieboekjes (zoals bijvoorbeeld de greenbook of rocketbook). Ik kan eindeloos onderzoek blijven doen naar de verschillende opties, dus ik heb geen idee of ik er in 2020 aan ga beginnen, maar het zou zomaar kunnen.

#89
Levensgenietertje

Het oudste ding van 2019:
Milla werd 10 in oktober en ze is dus ookal bijna 10 jaar bij mij. Dat is zo ongelofelijk en ik kan me ook niet meer voorstellen om haar niet om me heen te hebben.

Het oudste ding van 2020:
Dat ben ikzelf, want ik word 34 en dat is echt oud. Het enige leuke aan die leeftijd is dat ik samen met Toms nieuwe leeftijd van 2020 een palindroom vorm. Reken dat zelf maar even uit.

#108
Nieuw begin

Het nieuwste ding van 2019:
Mijn eerste expositie in Zweden. Afgelopen augustus in Älmhult. Een nieuw begin van mijn tekeningencarrière.

Het nieuwste ding van 2020:
Mijn nieuwe werk bij Glimakra of Sweden. Ik ben al zó lang fan van IKEA. Omdat het een Zweeds bedrijf is. Omdat ze mooie spullen maken. En omdat ze ook aan hun omgeving denken. Ik zag mezelf dan ook wel een (minimaal) 30-jarig jubileum bij IKEA vieren, maar daar is een stokje voor gestoken. Ik liep tegen een vacature aan van een ander Zweeds bedrijf, dat hele mooie spullen maakt en daarbij ook oog heeft voor haar omgeving. Nou heb ik niet de baan gekregen waar ik op solliciteerde, maar in plaats daarvan hebben ze iets beters gecreëerd voor mij. Dus ik stap over naar Glimakra of Sweden vanaf februari en daar heb ik superveel zin in.