Categorie: Het begin

Je zou door alle heisa van de afgelopen maanden bijna vergeten dat de tijd gewoon doortikt en er inmiddels weer een heel jaar verstreken is. Want dat is toch echt zo. Drie hele jaren in Zweden.

Zomer 2019

De zomer van 2019 waren we nog in Nederland, voor een bruiloft. Dat zou nu echt niet meer kunnen, want corona. Maar het was een mooie bruiloft en een mooie week en sindsdien ben ik niet meer terug geweest naar Nederland. Gek idee eigenlijk. Diezelfde zomer heb ik ook voor het eerst mijn tekeningen tentoongesteld in Zweden, is ook niet meer voorgekomen daarna. Maar het was wel een heel gezellig weekend en zeker voor herhaling vatbaar ooit (alleen niet dit jaar).

Herfst 2019

Daarna kwam een van mijn lievelingsjaargetijden en toch stortte ik helemaal in. Tom vond een baan, twee eigenlijk, en dat was natuurlijk de grootste opluchting van de herfst. Maar toch is de herfst van 2019 voor mij een waas van extreme vermoeidheid en een heleboel verdriet, maar wel met dag en nacht een klein wit monstertje naast me.

Winter 2019/2020

In de winter begon ik me steeds een beetje beter te voelen en had ik zelfs energie om de grootste energieverspilling in mijn leven aan te pakken. Ik solliciteerde mezelf weg bij IKEA en kreeg niet de baan waar ik op had gereageerd, maar wel iets veel beters bij het mooie Glimakra of Sweden. Bovendien kwam Janine op haar jaarlijkse Zweden bezoek en gingen we op roadtrip naar mijn zusje in Göteborg.

Lente 2020

De lente begon vroeg dit jaar en we vierden Toms één-jarige verblijf in Zweden. De lente is eigenlijk een net zo grote waas als de herfst van 2019, maar dat is voor iedereen op de hele wereld waarschijnlijk zo. We begonnen ons wat meer bezig te houden met dat huis waar ik een jaar geleden over schreef. En hoewel het compleet onduidelijk was/is of het kopen van een huis in deze tijden nu wel of niet verstandig is, voelden we ons allebei heel prettig toen we een bepaald huis in Broby bezichtigden en zijn we ervoor gegaan. Een instapklaar huis waar we vervolgens vrijwel alles uitgesloopt hebben, want waarom ook niet?!

Zomer 2020

En inmiddels wonen we twee weken in Broby en hebben we het hier prima naar onze zin. Ik denk niet dat ik ooit ga weten hoe een komend jaar gaat verlopen, maar misschien dat ik voor komend jaar naar wat meer rust verlang. Gewoon samen thuis in Broby, gewoon gezellig met mijn collega’s in Glimåkra en af en toe bezoek uit/naar Nederland als dat weer toegestaan én verantwoord is.

Hoe dan ook, heel veel zin in jaar vier in Zweden!

Hoewel ik elke week tel en hoewel ik heel goed weet dat ik ooit in augustus ben verhuisd, was ik toch bijna vergeten dat ik vandaag alweer twee jaar in Zweden woon.

Zomer 2018

Een jaar geleden was het natuurlijk behalve belachelijk warm -ik krijg alweer tranen in mijn ogen als ik er aan denk- ook de zomer van Tom’s langdurige verblijf in Zweden. In september was het nog steeds warm en waren we een paar dagen in Oslo. Bij elke Tesla die ik zie, denk ik weer terug aan Oslo. Gekke, dure, mooie Oslo.

Herfst 2018

In de herfst was Tom nog steeds hier en kwam zijn broer ook even langs. We maakten veel wandelingen en omdat de hitte eindelijk weg was, konden we ook weer hardlopen. Maar het was ook een onzekere tijd, omdat niemand nog wist of Tom kon blijven voor de winter.

Winter 2018/2019

Tom moest terug naar Nederland en daar waren niet heel veel mensen heel blij mee. Maar gelukkig was hij met de jaarwisseling wel bij mij in Zweden, net als deze fantastische mensen. Op het moment dat ik dit schrijf, duurt het nog maar een week en een dag tot ze getrouwd zijn ❤ Wát een skítterende dag gaat dat worden, ik kan niet wachten!

Lente 2019

En toen werd het lente en was Tom terug. Voorgoed. We konden weer wandelen, maar dat ging niet altijd even lekker. Bijvoorbeeld zoals toen in Sölvesborg. Toen liepen we bijna 10 kilometer de verkeerde kant op en moesten we nog terug. Maar Sölvesborg ligt aan de zee en dus konden we aan zee bijkomen met een ijsje en met mensen in zicht, zodat we niet meer zouden verdwalen.

Zomer 2019

Inmiddels is het zomer. Is Tom jarig geweest, ben ik mijn mooiste leeftijd tot nu toe geworden en wonen we alweer een paar maanden samen in Killeberg. Niks meer aan doen.
Behalve dan een baan voor Tom en te zijner tijd een nieuwe (koop-)woning.
Ik heb geen idee hoe mijn derde jaar in Zweden eruit gaat zien, maar dat geeft niet.

Het is mooi hier.

Precies 3 maanden nadat Tom naar Zweden is gereden, heeft hij een personnummer* toegewezen gekregen en is hij officieel onderdeel van dit mooie land geworden! Wij komen daar nu twee dagen later pas achter, want Zweedse post. Maar wow, mijn honderdste week in Zweden is een mooie week geworden.

*Zonder personnummer kan je niks in dit land. Geen telefoonnummer aanvragen, geen bankrekening openen, niet inschrijven als werkzoekende, niet swishen, geen aankopen doen online, geen boodschappen doen in de winkel, geen post uit de brievenbus halen, geen tafel afruimen, geen tijd doorbrengen in de zon. Okok, ik overdrijf een beetje. Maar feit is dat het nummer nodig is als je hier wilt leven.

Het eerste jaar in Zweden zit erop! Op naar de volgende honderdduizendmiljoen jaar.

Zomer 2017

Een jaar geleden zaten we op een boot en had ik vooral heel veel zin in eindelijk thuiskomen in Zweden. Tom is de eerste drie weken bij me geweest en samen hebben we Älmhult en omgeving verkend. Het enige vervelende was dat die drie weken wel heel snel voorbij vlogen en voor ik het wist zat ik alleen in mijn tuinhuisje. Voor de afleiding was het maar goed dat ik snel met mijn nieuwe werk kon beginnen.

Herfst 2017

De eerste weken (maanden? jaar?!) van mijn nieuwe werk waren vrij pittig en ik was vooral moemoemoe. Maar het was en is ook ontzettend leerzaam en vooral heel gezellig.
Tom kwam ook al snel weer op bezoek. Zoals hij bijna elke maand deed ❤
Behalve Tom miste ik ook een wit monstertje met de naam Milla, dus ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe woning zodat ik haar snel kon gaan ophalen. Begin november kreeg ik de sleutels van mijn nieuwe huisje in Killeberg. Dit huisje is -naast de hele verhuizing naar Zweden überhaupt- de beste beslissing van vorig jaar.

Winter 2017/2018

En toen was daar de beste winter uit mijn leven. Vlak voor kerst ben ik met mijn zusje naar het Zuiden gecrost en een paar dagen later met Tom én Milla terug naar het Noorden. De winter kon dus al niet meer stuk en toen begon het te sneeuwen. En heb ik mijn auto honderd keer uit de sneeuw moeten scheppen. En toen sneeuwde het nog een beetje meer. En zelfs in maart leek er geen einde aan de komen. Het was fantastisch en mooi en oh zo fijn en ik kan niet wachten tot het weer winter is.

Lente 2018

Na de winter komt natuurlijk een lente, maar ik kan me daar weinig van herinneren. Begin april zaten we nog in de sneeuw en begin mei wist ik al niet meer wat ik met mezelf aanmoest vanwege de hitte. Er was gewoon geen lente dit jaar? Nouja, laten we het over juni hebben dan. In die maand vierden we de 30e verjaardag van bovenstaande zusje én kwamen onze ouders op bezoek. Maar dat was niet alles, want ook Tom kwam weer naar Zweden. Maar niet voor een paar dagen, of hooguit een week. Nee, hij blijft hier tot eind oktober.

Zomer 2018

En daar zitten we nu dus middenin. Voorlopig geen afscheid, maar gewoon elke dag samen zijn.

Mooiste jaar OOIT.

Ik ben altijd -ja, altijd- goed voorbereid op dingen. Zo ben ik een paar dagen voor ik naar Zweden vertrok naar de kapper gegaan. Ik had namelijk een vermoeden dat ik daar geen tijd en energie voor zou hebben de eerst komende maanden. Had ik uiteraard ook helemaal gelijk in.

Rond november begon ik me toch langzaam te irriteren aan de lengte van mijn haar en keek ik alvast een beetje om me heen. In Älmhult centrum zitten weet ik hoeveel kappers. Volgens mij zitten ze standaard op elke hoek van elke straat en dan soms ook nog willekeurig ergens tussendoor. En hoewel veel van die zaken altijd leeg lijken als ik langsloop, kwam ik niet heel ver bij mijn eerste rondje bellen voor een afspraak.

‘Nee, wij zitten de komende twee weken vol. Doei.’

Na het rondbellen was ik wel door mijn haarknipenergie heen en heb ik het erbij laten zitten. Veel vrije dagen heb ik niet, maar toen ik het enkele weken later op een vrije dag toch weer probeerde, zat nog steeds alles en iedereen vol. Ík heb alleen helemaal geen zin om wéken van te voren mijn kappersafspraak te plannen, dus tja. Dan maar niet.

Een week geleden vond ik dat het nu wel echtechtecht tijd was en ben ik weer gaan zoeken. De plaatselijke kapper in Killeberg zit nog steeds of alweer voor de komende weken vol en die in Älmhult ook. Of ze vragen meer dan 500 Zweedse kronen. Nouja, dat doen ze sowieso bijna allemaal. Ik heb daarom ook even overwogen om naar Groningen te vliegen, omdat dat kostentechnisch helemaal niet heel veel duurder is dan een kapper in Älmhult bezoeken.

Nog maar eens googlen. En toen vond ik een kapper iets ten noorden van Älmhult die maar 320 Zweedse kronen kost én die DE VOLGENDE DAG al tijd had om mij te knippen. Ik ben nou al bang dat die kapper binnenkort met pensioen gaat en ik weer opnieuw op zoek moet, maar.. voorlopig hoef ik toch niks, want ik ben bij de kapper geweest. Yes.

Vandaag is het een half jaar geleden dat ik naar Zweden ben verhuisd. Toen was het haske zomer, nu is het meer dan winter. Kijk maar:Zes maanden Zweden vraagt natuurlijk wel om een evaluatie. Dus ik heb ‘evaluatie’ en ‘vragenlijst’ even door Google gegooid en deze vragenlijst kwam eruit;

Bent u tevreden met het belangrijkste doel van de reis?

Eens even denken.. Mijn doel was om in Zweden te leven, te werken en te wonen. Ik woon en werk voor 100% in Zweden en meestal leef ik ook nog daarbij. Als ik iets minder moe zou zijn en iets meer kon leven, was het helemaal perfect. Voor nu zit ik toch wel op 95% tevredenheid. Alles bij elkaar.

Waar kijkt u het meest naar huis tijdens deze reis?

Rare vraag. Ik denk dat je bedoelt ‘naar uit’? Eigenlijk kijk ik vooral uit naar de normaalste dingen. Boodschappen kopen in een Zweedse supermarkt, me ergeren aan Zweedse reclames op tv (die ál-tijd over gokken gaan) en Zweedse gesprekken afluisteren in de trein. En die dingen bevallen me tot nu toe prima.

Voldoet de reis aan de gewenste manier van vervoer?

Ik weet niet of ik dit letterlijk of figuurlijk moet oppakken. Letterlijk dan maar. Ik heb tegenwoordig de mogelijkheid om te carpoolen en dat bevalt uitstekend. Maar daarnaast is de trein ook een goed alternatief en als daar problemen mee zijn, heb ik ook altijd nog mijn Saab. Ik overweeg bovendien over een paar maanden met de fiets naar het werk te gaan. Maar voor nu ben ik nog niet genoeg geïntegreerd dat ik het normaal vind om als een gekke henkie over de autoweg -waar je max 70km/u mag rijden, maar de meesten zeker 90km/u rijden- te fietsen. Ik heb al enkele fietsers bijna aangereden, omdat er dus wel genoeg gekke henkies hier in de buurt wonen. Die zelfs in het donker zonder licht fietsen. Levensgevaarlijk.

Bent u tevreden met de tijd en dag van uw vertrek/terugkeer?

In principe had ik natuurlijk 12 jaar eerder moeten vertrekken. Dus mijn vertrek was nogal aan de late kant. Aan de andere kant, het had ook zomaar nog 12 jaar later kunnen zijn. Of nog erger; nooit. Al met al, mag ik nu niet klagen. Denk ik. En ja, dat er geen terugkeerdatum is bevalt me uitstekend.

Haalt u uw voordeel uit een van onze groepsaanbiedingen?

Wat?

Hoe wilt u uw vrije tijd gebruiken tijdens de reis?

Wandelen in mooie natuurgebieden (naast de deur!), af en toe hardlopen, sport kijken op tv en/of via laptop, tekenen en lezen. En zodra ik een langlaufcursusweek heb afgerond (volgend jaar..), ga ik net zoveel langlaufen tot ik erbij neerval.

Hoe beoordeelt u de algemene prijs van de reis?

Over het algemeen is het prima te doen. Ik heb de eerste maanden natuurlijk heel goedkoop gewoond en had daarom wat achter de hand om mijn huidige woning in te richten. De kosten voor eten vallen mij ook mee, maar dat komt vooral omdat ik vaak maar één keer per week boodschappen doe en dat is altijd voordeliger dan elke dag. Dat weet iedereen.

Hoe vaak reist u met ons?

Ik denk dat ik het hierbij hou. Of ik zou ooit nog naar Haparanda moeten verhuizen ofzo. Maar voor nu blijf ik in Killeberg.

Noteer s.v.p. vragen of opmerkingen die betrekking hebben op de reis:

Het weer tijdens mijn reis is tot nu toe fantastisch geweest! Zeker de afgelopen maand was genieten, want ik heb hier nu meer sneeuw gezien dan mijn hele leven bij elkaar (de carnavalsvakantie op Texel in ca. ’97 meegerekend).

Wow. Deze drie maanden zijn voorbij gevlogen.

En omdat ik nu tussen de nog nooit uitgepakte verhuisdozen zit, heb ik er verder weinig over te zeggen.

Maar ik kwam net wel dit liedje tegen en dat is dus gewoon Nederlands en niet Zweeds, maar:

..hier wacht ik nu op.

Ik ben deze week weer een beetje meer los gekomen van Nederland.
Ik heb zojuist mijn Nederlandse telefoonabonnement opgezegd. Mijn Zweedse simkaartje zit namelijk al in mijn telefoon, dus heel bereikbaar ben ik niet meer op dat Nederlandse nummer. Geïnteresseerden voor mijn nieuwe nummer kunnen zich melden bij mij via een andere weg dan telefonisch. Maar aangezien ik überhaupt nooit mijn telefoon opneem, zou dat toch niet gaan werken.

Van de week kreeg ik ookal de laatste rekening van CZ gepresenteerd; de afrekening van het eigen risico. Het is nu nog wachten op de Belastingdienst -dat wordt vast leuk- en dan is het klaar wat mij betreft.