Auteur: Lisa

Een enerverende week is weer afgesloten in Killeberg. Woensdag reden we voor niks naar Kristianstad, omdat degene die mijn ogen zou onderzoeken ziek was geworden. We zitten dus nog iets langer in spanning of ik ook dit jaar weer niet blind ben geworden. Ik denk zelf dat het allemaal wel meevalt, want ik zie nog vanalles.
Bijvoorbeeld onderstaande uitzichtje:
Ook weer in Kristianstad, want dat beviel ons dus wel. Dit keer met de broer van Tom, want die was toch in de buurt.

De oplettende lezer ziet wellicht dat ik een dag te laat ben met mijn samenvatting, maar dat komt omdat we gister uitgebreid de 9e verjaardag van Milla hebben gevierd. Hiephiep voor Milla!

Eigenlijk had ik dit moeten schrijven vanuit de bus uit Helsingborg, maar door allerlei chaos op het werk ben ik allang thuis en dat is maar goed ook. Ben moe genoeg zoals het is.

Afgelopen weekend zijn we naar een huisje gaan kijken in Kristianstad (voor de lol, geen paniek) en daarna zijn we nog op bezoek gegaan in Markaryd. Als je de kaart erbij pakt, zie je dat dat niet de meest logische route is. Alleen is het op dit moment zo mooi herfst, dat ik in principe de hele dag wel rond zou kunnen rijden.

Hopelijk gaat het niet te hard waaien de komende dagen, dan kunnen we er nog een weekendje van genieten.

Werkwerkwerk.

Ik weet niet eens meer hoeveel dagen ik nu al achter elkaar werk, maar ik moet morgen nog en vrijdag en dan heb ik eindelijk weer weekend.

Afgelopen weekend was het natuurlijk ook weekend, maar toch ook weer niet echt als je 8 uur achter een computer zit op zowel zaterdag als zondag. Op zaterdag ben ik in mijn lunchpauze nog wel naar de plaatselijke höstmarknad gewandeld. Er waren ongeveer 15 kraampjes met troep, was de wandeling zeker waard.

En als we het toch over plaatselijk hebben. Op zondag ben ik een rondje gaan hardlopen in mijn lunchpauze en dan kom je langs deze voetbalvelden:
Want Killeberg heeft twee voetbalvelden. Heel belangrijk natuurlijk voor een gehucht met alles bij elkaar 600 inwoners.

Woei! Zestig weken zijn voorbij. Ik was hier natuurlijk vorige herfst ook al, maar het lijkt wel of ik er toen niet helemaal met mijn hoofd bij was. Ik ben deze herfst dus extraextraextra aan het genieten.
Afgelopen weekend was dat samen met deze twee:
Zo mooi bij Gustavsfors:
Verder hebben we ons vooral vermaakt met Ik Vertrek-afleveringen. Dat blijft toch één van mijn allerlievelingste programma’s. En ook nu heb ik weer veel inspiratie opgedaan (over hoe het niet moet). We sluiten af met deze drie immigranten zónder pannenkoekenrestaurant/midgetgolfbaan/fietswinkel/chambre d’hôtes:
Tot volgende week!

Welkom in de herfst! Gisteren moest ik de ruiten van mijn auto krabben voor ik naar mijn werk kon. Wat een feest.

Maar echt.

Afgelopen zaterdag had ik ookal het gevoel dat het erg herfstig aan het worden was dus toen zijn we naar Lönsboda gereden. Dat is ongeveer 20 minuten rijden. Als je in één keer goed rijdt. Er is daar iets wat ‘Svarta Bergen’ heet, een groeve met zwarte stenen. Logische naam dus, niks op aan te merken.

We volgden een wandelroute van 8km. Als je ‘m in één keer goed loopt. Wij kwamen na 9km pas weer bij de auto.

Omdat ik begrijp dat niet iedereen de tijd heeft om deze hele wandeling te maken, even een verslagje;

Je begint dus bij een zwarte berg.
Dan ga je het bos in.
En dan is het een kwestie van uitkijken dat je niet struikelt.
Over de paddenstoelen.
En je moet ook opletten dat je ze niet plat stampt.
Sommige zijn echt mini namelijk.
Halverwege kom je dan bij een meertje.
En dan moet je dus nog een stuk verder.
En nog een stuk verder.
Blijkt er naast de paddenstoelen, vooral ook heel veel mos te zijn.
En uiteindelijk kom je dan weer terug bij de zwarte berg, maar die was verstopt achter deze twee paddenstoelen.
Tot zover mijn verslaggeving.
Doei!

Ik weet niet hoe het daar is, maar het was hier vandaag 25 graden. Van mij hoeft dat niet meer hoor?

Gelukkig hebben we de haard ookal weer een aantal keer aan gehad, dus het komt wel goed met deze herfst. Al was het afgelopen weekend wel een beetje uit de hand gelopen allemaal, want het was opeens 30 graden in huis. Precies zoveel graden waar ik in de zomer zo’n enorme hekel aan had. Oeps.

Zondag was wel superrelaxed. Nadat we 6,5km hadden gerend dan, dat was niet héél superrelaxed. Maar toen we eenmaal thuis waren, hadden we eerst:

Een middagje F1 met Milla.
En een lekkere ovenschotel met aubergine. En vooral veel kaas.

De eerste van twee vakantieweken is voorbij gevlogen. Voornamelijk door onderstaande:
Bezoek! Janine was terug!
Tom had een uitje voor ons bedacht en hoewel we beide sceptisch waren, hebben we ons goed vermaakt. We werden op woensdag naar Wånas konst gestuurd. Een park vol met sculpturen. En nog steeds waren we sceptisch, want ja, sculpturen zijn zeg maar niet echt ons ding. Maar we hebben mooie werken gezien. En gehoord.
Zelf waren we op een gegeven moment bijna niet meer te zien in het kunstwerk van Dan Graham. Heel gek.
Nog gekker was dat deze twee op donderdag in de regen wilden gaan zwemmen. Gelukkig is er een prima zwemmeertje vlakbij huis, vooral achteraf ook fijn aangezien het nogal koud was en de houtkachel snel weer aan was.

De vrijdag en zaterdag hebben we besteed aan loppisar. Bij de maandelijkse loppis in Killeberg vond ik zelfs nog twee pinstoelen voor 40 kronen samen. Beste aankoop van de week.

Inmiddels is Janine weer naar huis en ben ik in Oslo met Tom. We vieren hier nog even een paar dagen vakantie, dus tot volgende week.

We hebben gewoon vakantie! En hoewel dit pas dag 2 is,ben ik nu al bijna de tel kwijt en had er dus zomaar geen samenvatting van week #55 kunnen komen zijn geweest.

Gelukkig had ik toch nog een soort van besef van tijd zojuist, dus bij deze;

De laatste werkweek was zwaar, maar daar had IKEA iets op bedacht. Afgelopen donderdag werd het 75-jarig bestaan van IKEA gevierd met een Folkets Park-achtige situatie. De communicatie rondom het festijn was nogal summier. Hierdoor waren de meeste mensen thuis gebleven en de aanwezige mensen waren dan weer vooral verbaasd. Maar het was leuk.
En ietwat apart. Maar dat past wel bij IKEA.

Gisterochtend werden we in Lund verwacht, slechts 115 km naar het Zuiden. En daarna hadden we nog tijd over in Lund. Na een wandeling door de regen en een bezoekje aan de domkerk aldaar, vonden we het tijd om verder te gaan. De navigatie werd ingesteld op snelwegen vermijden zodat we nog wat van de omgeving zouden zien, maar in Zweden betekent dat in feite dat je alleen de E4 aan het vermijden bent. Geeft allemaal niet, want uiteindelijk kwamen we bij een lanthandel uit, waar ook een klein café aan vast zat.
Toevallig waren we daar ook precies met fika-tijd. Na de taart en de thee vervolgden we onze weg naar huis en daar zitten we nu te wachten op bezoek uit Groningen.

Deze week had een paar verrassende elementen in zich. Afgezien nog van de drie hardlooprondjes die eindelijk weer door kunnen gaan.
Op vrijdag hebben we kreeftjes gegeten op z’n Zweeds. Ons eigen kreeftjesfeestje met västerbottenpaj. Die laatste was erg lekker. En de kreeftjes opzich ook, maar wát een gedoe. Misschien hadden we ook de hoedjes en de snaps erbij moeten hebben, zodat het gedoe minder opvalt? Maar de eerste voorzichtige conclusie was dat het niet voor herhaling vatbaar is.
Zaterdag gingen we daarom maar wat anders uit het water halen. Althans, dat was de bedoeling. Maar afgezien van wat vorentjes hebben we niks gevangen. Wel op een mooie plek gezeten, met uitzicht op de camping van Älmhult. En het mooiste vond ik dan weer dat ik juist daar níet was. Echt genieten.

Nu zijn we aan het aftellen naar twee weken vakantie. Nog maar 3 dagen!